หมายความว่า:

• ควรดำรงชีวิต หรือประกอบอาชีพ แบบค่อยเป็นค่อยไป ตามกำลังสติปัญญา ตามกำลังความสามารถของตน อยู่แบบพอเพียง รอให้มีความพร้อม จึงค่อยหาลู่ทางขยับขยาย

เทียบกับสำนวนไทย:

• เจียมเนื้อเจียมตัว, อยู่แบบพอเพียง

คำถัดไป:

• กันน้ำบ่หนา ปู๋ปล๋าบ่ข้อน กิ๋นแก๋งบอน มันจ้างคันนอกลิ้น

• กันใคร่ต๋ายโหง หื้อหมั่นขึ้นต้นไม้ กันใคร่ต๋ายเป๋นไข้ หื้อหมั่นนอนเมื่อวัน

• กันเปิ้นก่ายขัว ตั๋วเฮาแป๋งฮาว ฟู่ฮ้างฟู่สาว หื้อมันถูกอย่าง

• กันว่าจะมัด บ่ต้องมัดด้วยป๋อ กำปากกำคอ มัดกั๋นก็ได้

• กันเฮาเป๋นดี มีเก้าป้าสิบป้า ไหลตวยมา บ่จ๊า กันจ๊ะต๋าลง พันธุ์พงษ์ปี้น้า บ่เหลียวหน้า มาใจ เปิ้งปี้ ก็เจ็บต๊อง เปิ้งน้องก็เจ็บใจ๋ กึ๊ดสังอันใด ใจ๋ตั๋นตีบเสี้ยง