กลับ
คติสอนใจภาษาเหนือ คำว่า
ฟ้อนบ่จ้าง ติแผ่นดินบ่เปียง
หมายความว่า:
คนที่ชอบโยนความผิดให้ผู้อื่นเมื่อตนผิดพลาด
เทียบกับสำนวนไทย:
รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
คำถัดไป:
ฟังกำเล่า บ่เต้าต๋าหัน นอนหลับฝันหัน บ่ควรดีเจื้อ
ฟังกำเมีย จั่งเสียปี้น้อง ฟังกำปากกำป๊อง จั่งเสียเปื้อนบ้าน
ฟังกำหมอเมื่อ เจื้อกำหมอผี
ฟังกำหมา ข้าวเสี้ยงเป๋นก่อง ฟังกำละอ่อน คนใหญ่จ้างผิดกั๋น
ฟั่งได้บ่ดีเอา เผาไหม้บ่ดีกิ๋น