[พะยักคะ-] น. เสือโคร่ง. {ป. พฺยคฺฆ, วฺยคฺฆ: ส. วฺยาฆฺร}. พยัคฆา, พยัคฆิน, พยัคฆี {กลอน} น. เสือโคร่ง. พยัคฆินทร์, พยัคเฆนทร์ น. พญาเสือโคร่ง.