น. สะดือ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาภี, เช่น พระพุทธรูปส่วนสูงวัดจากพระบาทถึงพระนาภี, ท้อง เช่น ประชวรพระนาภี: ศูนย์กลาง เช่น อันไพโรจรูจี ในนาภีพสุธา {นันโท}. {ป., ส.}.