ความหมาย

• 
  

  ก. ใช้มือ เท้า หรือสิ่งอื่นตะกุยขึ้นมา. คุ้ยเขี่ย ก. ค้นเอาเรื่องเก่าขึ้นมาเปิดเผย เช่น เรื่องนี้อย่าไปคุ้ยเขี่ยขึ้นมาเลย, ขุด หรือ ขุดคุ้ย ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• คุย ๑ - ก. พูดจาสนทนากัน: {ปาก} ปรึกษาหารือ เช่น เรื่องนี้ขอคุยกันก่อนที่จะตัดสินใจ: พูดเป็นเชิงโอ้อวด เช่น เรื่องแค่นี้ทำเป็นคุย. คุยเขื่อง, คุยโต {ปาก} ก. พูดจาแสดงความใหญ่โต.

• คุย ๒ - น. ชื่อไม้เถาหลายชนิดในสกุล Willughbeia วงศ์ Apocynaceae เช่น W. edulis Roxb. ใช้ย้อมผ้าให้มีสีแดงและใช้ทำยาได้ ผลกินได้. คุยช้าง ดู กะตังกะติ้ว ๒.

• คุยห- - [คุยหะ-] {แบบ} ว. ลับ, ซ่อนเร้น. {ป. คุยฺห: ส. คุหฺย}. คุยหฐาน, คุยหประเทศ {ราชา} น. อวัยวะเพศชายหรือนิมิตชาย ใช้ว่า พระคุยหฐาน หรือพระคุยหประเทศ. {ป. คุยฺห + ฐาน: ป. คุยฺห + ส. ปฺรเทศ}. คุยหรหัสย์ [คุยหะระหัด] น. ความลับที่ควรปิดบัง. {ป. คุยฺห + ส. รหสฺย}.

• คุรุ - น. ผู้สั่งสอน, ครู. {ป., ส.}. คุรุกรรม น. กิจหรือหน้าที่แห่งครู. คุรุวาร น. วันครู คือ วันพฤหัสบดี, ชีววาร หรือ พฤหัสปติวาร ก็ว่า. คุรุศึกษา น. การเล่าเรียนวิชาครู.

• คุลา - น. ชนชาติต้องสู้และไทใหญ่, กุลา หรือ กุหล่า ก็ว่า. คุลาซ่อนลูก น. ชื่อกลอักษรชนิดหนึ่ง.