กลับ
คำว่า
เบี้ยว ๒
ความหมาย
ดู คางเบือน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เบือ
- น. ข้าวสารที่ตำประสมกับเครื่องแกงเพื่อให้นํ้าแกงข้น เรียกว่า ข้าวเบือ, เรียกสากไม้ที่ใช้ตำข้าวเบือหรือนํ้าพริก ว่า สากกะเบือ, เรียกครกดินที่ใช้ตำข้าวเบือหรือนํ้าพริก ว่า ครกกะเบือ.
เบื่อ ๑
- ก. วางยาพิษเป็นต้นให้เมาหรือให้ตาย เช่น เบื่อหนู เบื่อปลา. น. เรียกสารที่ทำให้เมาหรือให้ตาย ว่า ยาเบื่อ.
เบื้อ ๑
- น. สัตว์ป่าทั่วไป, คู่กับ สัตว์บ้าน เช่น เนื้อเบื้อนาเนกลํ้า หลายพรรณ {นิ. นรินทร์}.
เบื่อ ๒
- ก. รู้สึกอิดหนาระอาใจ เหนื่อยหน่าย หรือไม่อยาก เช่น เบื่องาน เบื่อโลก เบื่ออาหาร. เบื่อเป็นยารุ {สำ} ว. เบื่อมากเหมือนกับยารุที่ไม่มีใครอยากกิน เพราะมีกลิ่นเหม็นและรสขมเฝื่อน.
เบื้อ ๒
- น. สัตว์ในนิยายเล่ากันว่ามีรูปร่างคล้ายคน แต่ไม่มีสะบ้าหัวเข่า พูดไม่ได้, โดยปริยายเรียกผู้ที่นิ่งเฉยไม่พูดไม่จาเหมือนตัวเบื้อ ว่า เป็นเบื้อ เช่น นั่งเป็นเบื้อ.