ความหมาย

• 
  

  น. สัตว์ป่าทั่วไป, คู่กับ สัตว์บ้าน เช่น เนื้อเบื้อนาเนกลํ้า หลายพรรณ {นิ. นรินทร์}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เบื่อ ๒ - ก. รู้สึกอิดหนาระอาใจ เหนื่อยหน่าย หรือไม่อยาก เช่น เบื่องาน เบื่อโลก เบื่ออาหาร. เบื่อเป็นยารุ {สำ} ว. เบื่อมากเหมือนกับยารุที่ไม่มีใครอยากกิน เพราะมีกลิ่นเหม็นและรสขมเฝื่อน.

• เบื้อ ๒ - น. สัตว์ในนิยายเล่ากันว่ามีรูปร่างคล้ายคน แต่ไม่มีสะบ้าหัวเข่า พูดไม่ได้, โดยปริยายเรียกผู้ที่นิ่งเฉยไม่พูดไม่จาเหมือนตัวเบื้อ ว่า เป็นเบื้อ เช่น นั่งเป็นเบื้อ.

• เบื้อ ๓ - {ถิ่น–อีสาน} น. ผีเสื้อ.

• เบื้อ ๔ - {ถิ่น–พายัพ} ว. มีแสงเลื่อมพราย. น. แก้ว, กระจกเงา, เช่น มังเบื้อดวงหนึ่งค่าสามสลึงใส่หมาก {จารึกวัดเขมา}.

• เบื้อง ๑ - น. ทาง, ข้าง, ด้าน, {ใช้ในลักษณะที่เริ่มต้นไปถึงปลาย สูงตํ่า หรือซ้ายขวา เป็นต้น} เช่น เบื้องต้นเบื้องปลาย เบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องซ้าย เบื้องขวา. เบื้องต้น ว. ก่อน, แรก. เบื้องบน น. ที่อยู่สูงขึ้นไป, โดยปริยายหมายถึง ผู้หรือสิ่งที่มีอำนาจเหนือกว่า. เบื้องว่า {โบ} สัน. ฝ่ายว่า, ส่วนว่า. เบื้องหน้า ว. ข้างหน้า, ต่อไป, อนาคต.เบื้องหลัง ว. ข้างหลัง: โดยปริยายหมายถึง สิ่งที่ไม่เปิดเผยหรือแอบแฝงอยู่, เบื้องหน้าเบื้องหลัง ก็ว่า.