น. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด ฉีกเคี้ยวอาหาร, โดยปริยายหมายถึง สิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฟันเลื่อย ฟันจักร. ฟันถาวร, ฟันแท้ น. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันนํ้านม. ฟันน้ำนม น.ฟันชุดแรก. ฟันปลา น. เรียกสิ่งที่มีรูปอย่างฟันปลา,เรียกลักษณะที่สับหว่างสลับเยื้องกันอย่างฟันปลา ว่า สลับฟันปลา เช่น นั่งสลับฟันปลา ยืนสลับฟันปลา: ลายคดกริช รูปดังนี้ เรียก ลายฟันปลา, ลายฟันเลื่อย ก็เรียก. ฟันฟาง น. ฟาง, ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, ฟัน เช่น ฟันฟางไม่ค่อยดี กินของเหนียวของแข็งไม่ได้. ฟันเฟือง น. ล้อหรือวงจักรที่มีซี่โดยรอบ. ฟันม้า น. ชื่อแร่ประกอบหินชนิดหนึ่ง มีหลายสี ส่วนมากมักมีสีขาวขุ่นคล้ายฟันม้า ชาวบ้านจึงเรียกกันว่า หินฟันม้า. {ดู เฟลด์สปาร์}. ฟันเลื่อย น. ลายคดกริชอย่างลายฟันปลา. ฟันหนู น. ชื่อเครื่องหมาย ๒ ขีดรูปดังนี้ " สำหรับเขียนบนสระให้เป็น สระ, มูสิกทันต์ ก็ว่า. ฟันหลอ น. ฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟันซึ่งเกิดจากฟันหลุด กร่อน หรือหักจนถึงโคนฟัน เป็นต้น.