ก. กัดเหวี่ยงหรือสะบัดไปมา เช่น แมวฟัดหนู, เหวี่ยง เช่น ถูกรถฟัดเสียสะบักสะบอม: กระทบ เช่น ท้ายเรือฟัดกัน นมยานฟัดอก: คล้องจองกัน, สัมผัสกัน, เช่น กลอนฟัดกัน: {ปาก} ต่อสู้ เช่น เด็กฟัดกัน: กิน เช่น วันนี้ฟัดก๋วยเตี๋ยวไปซะ ๓ ชาม. ว. เรียกกุ้งแห้งที่เอาเปลือกออกแล้ว ว่า กุ้งฟัด, กุ้งฝัด ก็ว่า. ฟัดเฟียด ว. กระฟัดกระเฟียด, อาการที่ทำโกรธสะบัดกระฟัดกระเฟียด.