กลับ
คำว่า
พุทโธ่
ความหมาย
อ. คำที่เปล่งออกมาด้วยความสงสารหรือรำคาญใจเป็นต้น.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พุทธ, พุทธ-, พุทธะ
- [พุด, พุดทะ-] น. ผู้ตรัสรู้, ผู้ตื่นแล้ว, ผู้เบิกบานแล้ว, ใช้เฉพาะเป็นพระนามของพระบรมศาสดาแห่งพระพุทธศาสนา เรียกเป็นสามัญว่า พระพุทธเจ้า. {ป.}. พุทธกาล น. สมัยเมื่อพระพุทธเจ้ายังมีพระชนม์อยู่, พุทธสมัย ก็ใช้, {ปาก} ช่วงระยะเวลาที่เชื่อกันว่าหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว พระพุทธศาสนาจะดำรงอยู่ ๕,๐๐๐ ปี. {ป.}.พุทธคุณ น. คุณของพระพุทธเจ้าอย่างย่อที่สุด มี ๓ ประการคือ พระบริสุทธิคุณ พระปัญญาคุณ พระกรุณาคุณ. {ป.}. พุทธจักร น. อำนาจปกครองคณะสงฆ์ทางพระพุทธศาสนา, คู่กับ อาณาจักร ซึ่งหมายความว่า อำนาจปกครองทางบ้านเมือง. พุทธเจดีย์ น. เจดีย์ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธเจ้า มี ๔ ชนิด คือ ธาตุเจดีย์บริโภคเจดีย์ ธรรมเจดีย์ และอุเทสิกเจดีย์. พุทธฎีกา น. ถ้อยคำของพระพุทธเจ้า: {โบ} ถ้อยคำของสมเด็จพระสังฆราช. {จารึกสยาม}. {ป.}. พุทธตันตระ [-ตันตฺระ] น. นิกายหนึ่งในพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายานซึ่งเกิดขึ้นจากการนำหลักพิธีกรรมของฮินดูตันตระมาผสมกับหลักปรัชญาปารมิตาของนิกายมาธยมิกะหรือศูนยวาท. พุทธปฏิมา, พุทธปฏิมากร น. รูปเปรียบหรือรูปแทนองค์พระพุทธเจ้า คือ พระพุทธรูป, มักใช้ย่อเป็น ปฏิมา หรือ ปฏิมากร. พุทธมามกะ [-มามะกะ] น. ผู้ประกาศตนว่าพระพุทธเจ้าเป็นพระบรมศาสดาของตน, ผู้ประกาศตนว่าเป็นผู้นับถือพระพุทธศาสนา. พุทธศักราช [-สักกะหฺราด] น. ปีนับตั้งแต่พระพุทธเจ้าเสด็จปรินิพพานมา. พุทธศาสนิกชน [-สาสะนิกกะชน, -สาดสะนิกกะชน] น. ผู้ที่นับถือพระพุทธศาสนา. พุทธสมัย น. สมัยเมื่อพระพุทธเจ้ายังมีพระชนม์อยู่. พุทธองค์ ส. หมายถึงองค์พระพุทธเจ้า ใช้ว่า พระพุทธองค์. พุทธังกูร, พุทธางกูร น. หน่อพระพุทธเจ้า คือผู้ที่จะได้เป็นพระพุทธเจ้าในภายภาคหน้า. {ป.}. พุทธันดร น. ช่วงเวลาที่โลกว่างพระพุทธศาสนา คือ ช่วงเวลาที่ศาสนาของพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งสูญสิ้นแล้ว และพระพุทธเจ้าพระองค์ใหม่ยังไม่อุบัติ. {ป. พุทฺธนฺตร}. พุทธาภิเษก น. ชื่อพิธีในการปลุกเสกพระพุทธรูปหรือวัตถุมงคล โดยมีพระเถระผู้เชี่ยวชาญในการทำสมาธิจำนวนหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า คณะปรก นั่งภาวนาส่งกระแสจิตเพ่งคุณพระรัตนตรัยเข้าไปสู่องค์พระหรือวัตถุมงคลนั้น ๆ. พุทธาวาส น. ส่วนหนึ่งของวัดประกอบด้วย โบสถ์วิหาร เจดีย์ ซึ่งใช้เป็นที่ประกอบสังฆกรรม โดยมีกำแพงกันไว้ต่างหากจากส่วนที่พระภิกษุสามเณรอยู่อาศัย ซึ่งเรียกว่า สังฆาวาส, วัดที่สร้างขึ้นเป็นที่ประกอบสังฆกรรมโดยเฉพาะ โดยไม่มีสังฆาวาส เช่น วัดพระศรีรัตนศาสดาราม {วัดพระแก้ว}. พุทธุปบาทกาล [พุดทุบบาดทะกาน] น. ช่วงเวลาที่มีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นในโลก. {ป.}.
พุทธชาด
- [พุดทะ-] น. ชื่อไม้เถาชนิด Jasminum auriculatum Vahl ในวงศ์ Oleaceae ดอกสีขาว กลิ่นหอม, บุหงาประหงัน ก็เรียก.
พุทธรักษา
- [พุดทะ-] น. ชื่อไม้ล้มลุกมีเหง้าหลายชนิดในสกุล Canna วงศ์ Cannaceae ขึ้นเป็นกอ ดอกสีต่าง ๆ.
พุทธังกูร, พุทธางกูร
- ดู พุทธ, พุทธ-, พุทธะ.
พุทธันดร
- ดู พุทธ, พุทธ-, พุทธะ.