ความหมาย

• 
  

  ก. เต้นตุบ ๆ. {แผลงมาจาก ขมุบ}. กระหมุบกระหมิบ ก. หมุบหมิบ, อาการที่ริมฝีปากเผยอขึ้นและหุบลงโดยเร็ว, อาการของปากที่พูดอย่างไม่ออกเสียง, เช่น ทำปากกระหมุบกระหมิบ สวดมนต์กระหมุบกระหมิบ. {แผลงมาจาก ขมุบขมิบ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระหย่ง ๑ - ก. ทำให้สูงขึ้น เช่น กระหย่งตัว, ทำสิ่งที่รวมตัวกันให้โปร่งหรือขยายตัวให้หลวมขึ้น เช่น กระหย่งฟาง, กระโหย่ง หย่ง หรือ โหย่ง ก็ว่า.

• กระหย่ง ๒ - ว. อาการที่เดินหรือวิ่งไม่เต็มเท้า คือ จดแต่ปลายเท้า เพื่อทำให้ตนสูงขึ้นหรือเพื่อไม่ให้เกิดเสียงดัง เช่น เดินกระหย่ง วิ่งกระหย่ง, เรียกรอยเท้าที่ไม่เต็มเห็นแต่ปลายเท้าและส้นเท้า ว่า รอยเท้ากระหย่ง, อาการที่นั่งเอาปลายเท้าตั้งลงที่พื้น ส้นเท้าทั้ง ๒ รับก้น เรียกว่า นั่งกระหย่ง, กระโหย่ง หย่ง หย่ง ๆ โหย่ง หรือโหย่ง ๆ ก็ว่า.

• กระหยด - {โบ: แผลงมาจาก ขยด} ก. ถด, ถอย, กระเถิบ, เช่น กระหยดเข้า นางเจ้าแม่ทรงศาสตราชัย {มโนห์รา}.

• กระหยบ - {โบ} ก. แอบ, ซ่อน, ซุก, เช่น ฟุบกบกระหยบเงียบมิเกรียบไว้ {มโนห์รา}.

• กระหย่อน - {โบ} ก. ขย้อน คือ อาการขยับขึ้นขยับลง เช่น พระยานั่งอยู่แลกระหย่อนองค์โลดขึ้นทั้งนั้นก็ดีขึ้นสูงได้ ๑๘ ศอก {ไตรภูมิ: สรรพสิทธิ์: พงศ. เหนือ), กระย่อน ก็ใช้.