ความหมาย

• 
  

  [พิด] น. ทรัพย์, ของเครื่องปลื้มใจ. {ส., ป. วิตฺต}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พิถย- - [พิดถะยะ-] น. วิถี. พิถยันดร [พิดถะยันดอน] น. ระหว่างวิถี.

• พิถยันดร - ดู พิถย-.

• พิถี - น. ถนน, หนทาง. {ป. วีถิ}.

• พิถีพิถัน - ว. ละเอียดลออมาก เช่น เขาเป็นคนพิถีพิถันในการเลือกเสื้อผ้า.

• พิทย-, พิทย์, พิทยา - [พิดทะยะ-, พิด, พิดทะยา] น. ความรู้. {ส. วิทฺยา: ป. วิชฺชา}. พิทยาคม น. การเล่าเรียนวิชา, เวทมนตร์. {ส. วิทฺยา +อาคม}. พิทยาคาร น. โรงเรียน. พิทยาธร น. อมนุษย์พวกหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าเทวดา เชื่อว่ามีวิชากายสิทธิ์สามารถเหาะเหินเดินอากาศได้ อยู่ในภูเขาหิมาลัย มีหน้าที่ปฏิบัติพระศิวะ. {ส. วิทฺยาธร}. พิทยาพล น. กำลังกายสิทธิ์. {ส. วิทฺยาพล}. พิทยาลัย น. โรงเรียนชั้นมัธยมศึกษา.