ความหมาย

• 
  

  น. ตอน, บั้น, {ใช้แก่สิ่งของบางชนิด} เช่น พานท้ายปืน พานท้ายเรือ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พาน ๓ - น. ฐานของนมหรือเต้านมเกิดเป็นไตแข็งขึ้นเริ่มอาการแห่งความเป็นหนุ่มสาว, เรียกอาการของนมหรือเต้านมที่มีลักษณะเช่นนั้น ว่า นมขึ้นพาน หรือนมแตกพาน.

• พาน ๔ - ว. ทำท่าว่า เช่น พานจะเป็นลม พานจะตาย พานจะโกรธ, พี่ก็พานแก่ชราหูตามัว {สังข์ทอง}.

• พาน ๕ - ก. พบปะ มักใช้เข้าคู่กับคำ พบ เป็น พบพานหรือ พานพบ เช่น ไม่ได้พบพานเสียนาน: ขวาง, กีดขวาง, ขึงขวาง, เช่น เอาเชือกมาพานไว้ เมื่อคนมาปะทะก็จะล้มลง, กั้นไว้ เช่น พานคนข้างหลังไว้, ระให้หมดไป เช่น เอาไม้กวาดพานหยากไย่.

• พานร - [พานอน] น. ลิง. {ป., ส. วานร}. พานรินทร์, พานเรศ [พานะริน, พานะเรด] {กลอน} น. พญาลิง, ลิง.

• พานรินทร์, พานเรศ - ดู พานร.