ความหมาย

• 
  

  [กะบิน] น. ระเบียบ, แบบ, ทาง, เช่น กบิลความ: วิธีการ เช่น ลงโทษตามกบิลเมือง: กระบวน, หมู่, เช่น กบิลไม้: บรรดา เช่น กบิลว่าน, คำนี้บางทีเขียนเป็น กะบิล กระบิล ระบิล. {เทียบ ฮ. กปิล ว่า ชนิด, จำพวก, ตระกูล}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กบี่ - [กะ-] น. ลิง, นิยมเขียนเป็น กระบี่. {ป., ส. กปิ}. กบี่ธุช ดู กระบี่ธุช ที่ กระบี่ ๑ และ ธงชัยราชกระบี่ธุช, ธงชัยราชกระบี่ธุชใหญ่ ที่ ธง.

• กบูร - [กะบูน] {แบบ} ก. แต่ง, ประดับ. ว. งาม เช่น ก็ใช้สาวสนมอนนกบูร {ม. คำหลวง นครกัณฑ์), คำนี้บางทีเขียนเป็น กระบูร กระบวร ขบูร ขบวร.

• กปณ, กปณา - [กะปะนะ, กะปะนา] ว. อนาถา, ไร้ญาติ, น่าสงสาร, {กลอน} เขียนเป็น กปนา ก็มี เช่น แม้มนุษยกปนาจำนง ขอสิ่งประสงค์ประสาททาน {ม. คำหลวง มัทรี}. {ป. กปณ ว่า กำพร้า อนาถา, ไร้ญาติ, ยากไร้, น่าสงสาร}. กปณก [กะปะนก] น. ผู้อนาถา, ผู้ไร้ญาติ, ผู้น่าสงสาร, เขียนเป็น กปนก ก็มี เช่น เถ้ากปนกแพนกพล้าว มีแม่ย้าวสาวศร หนึ่งน้นน {ม. คำหลวง ชูชก}. {ป.}.

• กปิ - [กะ-] {แบบ} น. ลิง เช่น ทรงพาหะองคต กปิยศโยธิน {พากย์}. {ป., ส.}.

• กปิตัน - {โบ} น. กัปตัน, นายเรือ: หัวหน้าหมู่ชน.