กลับ
คำว่า
พละ
ความหมาย
ดู พล, พล-.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พละพลา
- [พฺละพฺลา] {โบ} น. พลับพลา.
พลั่ก
- [พฺลั่ก] ว. อาการที่ไหลทะลักออกมาด้วยกำลังดัน เช่น เลือดออกพลั่ก: เสียงดังเช่นนั้น.
พลัง
- [พะ-] ว. กำลัง, มักใช้พูดเข้าคู่กันว่า กำลังพลัง. พลังงาน {วิทยา} น. ความสามารถซึ่งมีอยู่ในตัวของสิ่งที่อาจให้แรงงานได้. {อ. energy}. พลังงานจลน์ น. พลังงานที่มีในเทหวัตถุ เนื่องจากการเคลื่อนที่ของเทหวัตถุนั้น. {อ. kinetic energy}. พลังงานศักย์ น. พลังงานที่มีในเทหวัตถุ เนื่องจากตำแหน่งที่อยู่ของเทหวัตถุนั้น. {อ. potential energy}. พลังเงียบ {การเมือง} น. เสียงส่วนใหญ่ที่ไม่แสดงออก. {อ. silent majority}. พลังจิต น. ความเข้มแข็งของจิตใจ, อำนาจจิต.
พลั้ง
- [พฺลั้ง] ก. พลาดโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, มักใช้เข้าคู่กับคำ พลาด เป็น พลั้งพลาด หรือ พลาดพลั้ง. พลั้งปาก ก. พูดไปโดยไม่ทันคิด. พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้ {สำ} ก.พูดหรือทำอะไรโดยไม่ระมัดระวังย่อมเกิดความเสียหาย. พลั้งเผลอ [-เผฺลอ] ว. ผิดพลาดเพราะหลงลืมไปชั่วขณะ. พลั้งพลาด [-พฺลาด] ก. ผิดพลาดไปโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, พลาดพลั้ง ก็ว่า.
พลั่ง, พลั่ง ๆ
- [พฺลั่ง] ว. อาการที่หลั่งไหลออกมาไม่ขาดสายด้วยกำลังดัน เช่น น้ำเดือดพลั่ง ๆ น้ำไหลพลั่ง ๆ.