กลับ
คำว่า
พรึน
ความหมาย
[พฺรึน] ว. เป็นผื่น.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พรึบ, พรึ่บ
- [พฺรึบ, พฺรึ่บ] ว. กิริยาที่ทำพร้อม ๆ กันในทันทีทันใด เช่น ทหารเดินแถวตบเท้าพรึบ ดอกไม้บานพร้อมกันพรึ่บ.
พรืด ๑
- [พฺรืด] ว. ครืด, ดาษไป, เช่น ดอกไม้เต็มพรืด, พรึ่ด ก็ว่า.
พรืด ๒
- [พฺรืด] ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เบรกรถดังพรืด.
พรุ
- [พฺรุ] น. ที่ลุ่มสนุ่น, บริเวณที่ลุ่มชื้นแฉะ มีสนุ่น คือซากผุพังของพืชพรรณทับถมอยู่มาก.
พรุก
- [พฺรุก] น. วันพรุ่งนี้, รุ่งขึ้น.