[พฺริ้ม] ว. งามอย่างยิ้มแย้ม, มีหน้าตาอิ่มเอิบและดูยิ้มละไมอยู่ในหน้า, เช่น พระพุทธรูปมีพระพักตร์พริ้ม นอนหลับตาพริ้ม. พริ้มพราย [-พฺราย] ว. ยิ้มแย้มดูงาม. พริ้มเพรา [-เพฺรา] ว. งามแฉล้ม.