ความหมาย

• 
  

  [พฺรามมะนะ-, พฺราม] น. คำนำหน้าชื่อเพลงไทย เช่น พราหมณ์เข้าโบสถ์ พราหมณ์เก็บหัวแหวน พราหมณ์ดีดน้ำเต้า พราหมณ์เข้า พราหมณ์ออก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พราหมณ์ ๓ - [พฺราม] น. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เรียกว่าปลาพราหมณ์. {พจน. ๒๔๙๓}.

• พราหมณ-, พราหมณ์ ๑ - [พฺรามมะนะ-, พฺราม] น. คนในวรรณะที่ ๑ แห่งสังคมฮินดู ซึ่งมี ๔ วรรณะ ได้แก่ พราหมณ์ กษัตริย์ แพศย์ และศูทร, ผู้ที่ถือเพศไว้ผม นุ่งขาวห่มขาว เช่น พราหมณ์ปุโรหิตพราหมณ์พฤฒิบาศ. {ป., ส.}. พราหมณัศบดี [พฺรามมะนัดสะบอดี] น. ชื่อหนึ่งของพระเพลิง.

• พราหมณ์ขายเมีย - [พฺราม-] น. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L.

• พราหมณะ - [พฺรามมะนะ] น. ชื่อคัมภีร์ศาสนาประเภทหนึ่งในยุคพระเวทของอินเดียโบราณ มีหลายคัมภีร์ด้วยกัน ส่วนใหญ่แต่งร้อยแก้ว ว่าด้วยการประกอบพิธีกรรม มีเรื่องราวของเทพต่าง ๆ ประกอบ. {ส. พฺราหฺมณ}.

• พราหมณัศบดี - ดู พราหมณ์ ๑.