[พะยุหะ-] น. กระบวน, หมู่, กองทัพ, พยู่ห์ ก็ว่า: ชื่อวิธีนับในปักษคณนา. {ป. พฺยูห, วฺยูห: ส. วฺยูห}. พยุหบาตร {โบ}, พยุหบาตรา [-บาด,-บาดตฺรา] {กลอน} น. กระบวนทัพ. พยุหยาตรา [-ยาดตฺรา] น. กระบวนทัพ, การเดินทัพ, เช่น ยกพยุหยาตรา. ก. ไปเป็นกระบวนทัพใหญ่. พยุหโยธา น. หมู่พลรบ, กระบวนพลรบ. {ป.}. พยุหเสนา,พยุหแสนยา, พยุหแสนยากร น. หมู่เสนา. {ป. พฺยูห + เสนา: ส. วฺยูห + ไสนฺย, วฺยูห + ไสนฺย + อากร}.