ความหมาย

• 
  

  [พะยน] น. สิ่งที่ผู้ทรงวิทยาคมปลุกเสกให้มีชีวิตขึ้น เช่น หุ่นพยนต์. {ป. วยนฺต: ส. วฺยนฺต}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พยศ - [พะยด] ก. แสดงอาการดื้อหรือถือตัวไม่ยอมทำตาม.

• พยัก - [พะยัก] ก. อาการที่ก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นโดยเร็วเป็นการแสดงความรับรู้ เรียกว่า พยักหน้า. พยักพเยิด [-พะเยิด] ก. แสดงกิริยาหน้าตาพลอยรับรู้เห็นกับเขาด้วย, ไม่แสดงอาการให้ชัดเจนเป็นแต่พยักหน้า หรือทำบุ้ยใบ้ไม้มือเพื่อให้รู้. พยักยิ้ม ก. แสดงกิริยาพยักพเยิดพร้อมทั้งยิ้มอยู่ในหน้าเป็นเชิงเย้ยหยัน.

• พยัคฆ-, พยัคฆ์ - [พะยักคะ-] น. เสือโคร่ง. {ป. พฺยคฺฆ, วฺยคฺฆ: ส. วฺยาฆฺร}. พยัคฆา, พยัคฆิน, พยัคฆี {กลอน} น. เสือโคร่ง. พยัคฆินทร์, พยัคเฆนทร์ น. พญาเสือโคร่ง.

• พยัคฆา, พยัคฆิน, พยั - ดู พยัคฆ-, พยัคฆ์.

• พยัคฆินทร์, พยัคเฆนท - ดู พยัคฆ-, พยัคฆ์.