[กะบาน] น. ส่วนกลางของกะโหลกศีรษะ, หัว, {คำไม่สุภาพ} เช่น ตีกบาล เขกกบาล: แผ่นกระเบื้อง: ลานกลางหมู่บ้าน เรียกว่า กบาลบ้าน: เรียกภาชนะที่ใส่เครื่องเซ่นผีแล้วนำไปทิ้งที่ทางสามแพร่ง เช่น เอาเหล้าข้าวใส่กบาลออกเซ่นวัก {ขุนช้างขุนแผน}. {ป., ส. กปาล ว่า กะโหลกหัว}.