[พะยา] {โบ} น. เจ้าแผ่นดิน เช่น พญาลิไทย: ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า, {มักใช้นำหน้านามอื่น} เช่น พญานาค พญาหงส์. พญาเดิน น. ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงหน้าพาทย์ ใช้บรรเลงประกอบการเดินของตัวละครผู้สูงศักดิ์. พญาไทย {โบ} น. ชื่อพระราชาคณะผู้ใหญ่. พญาแปร น. ชื่อเพลงไทยสำเนียงมอญ อัตรา ๒ ชั้น. พญาพยาต {โบ} น. พญาปราชญ์, จอมปราชญ์. พญาโศก น. ชื่อเพลงไทยทำนองโศก, อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่: ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา.