ก. มอบให้ไว้เป็นต้นว่าเพื่อให้ช่วยดูแลคุ้มครองหรือพิทักษ์รักษา เช่น ฝากตัว ฝากบ้าน, ให้ปรากฏเป็นเกียรติ เช่น ฝากชื่อเสียง ฝากฝีมือ, ให้นำไปหรือให้ทำแทนตัว เช่น ฝากจดหมาย ฝากหน้าที่. ฝากกอง ก. ผสมเข้ากับเขาด้วย. ฝากกาย ก. ฝากตน, ฝากตัว, ฝากเนื้อฝากตัว. ฝากไข้ ก. มอบหมายให้รักษาพยาบาลเมื่อเจ็บไข้. ฝากครรภ์ ก. ฝากตัวให้อยู่ในความดูแลของแพทย์หรือผดุงครรภ์ในระหว่างตั้งครรภ์,ฝากท้อง ก็ว่า. ฝากตน, ฝากตัว, ฝากเนื้อฝากตัว ก. มอบตัวให้อยู่ในความดูแลหรืออุปการะของผู้อื่น,ฝากกาย ก็ว่า. ฝากทรัพย์ {กฎ} น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้ฝาก ส่งมอบทรัพย์สิน ให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่า ผู้รับฝาก และผู้รับฝากตกลงว่าจะเก็บรักษาทรัพย์สินนั้นไว้ในอารักขาแห่งตน แล้วจะคืนให้. ฝากท้อง {ปาก} ก. อาศัยกินด้วย, ขอกินด้วย: ฝากครรภ์. ฝากเนื้อไว้กับเสือ {สำ} ก. ฝากสิ่งใดสิ่งหนึ่งไว้กับคนที่ชอบสิ่งนั้น ย่อมสูญหายได้ง่าย, ไว้วางใจคนที่ไม่ควรไว้วางใจ. ฝากบำเรอ {โบ} น. ประเพณีที่หญิงชายได้เสียกันเองในเวลาที่ผู้ชายยังอยู่ในระหว่างฝากตัวรับใช้พ่อแม่ผู้หญิง. ฝากประจำก. ฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะได้รับดอกเบี้ยเมื่อฝากครบตามเวลาที่กำหนดไว้. ฝากปลาไว้กับแมว{สำ} ก. ฝากสิ่งใดสิ่งหนึ่งไว้กับคนที่ชอบสิ่งนั้น ย่อมสูญหายได้ง่าย, ไว้วางใจคนที่ไม่ควรไว้วางใจ. ฝากผีก. มอบหมายให้ช่วยทำศพให้ เช่น จะฝากผีลูกรักเมื่อตักษัย {สังข์ทอง}. ฝากผีฝากไข้ ก. ขอยึดเป็นที่พึ่งจนวันตาย. ฝากเผื่อเรียก ก. ฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะเรียกให้จ่ายเมื่อใดก็ได้. ฝากฝัง ก. มอบหมายให้ช่วยอุปการะ. ฝากโรงเรียน ก. นำเด็กไปสมัครเข้าเป็นนักเรียนในโรงเรียน. ฝากไว้ก่อน {ปาก} ก. ผูกใจเจ็บ, ตั้งใจจะแก้แค้นภายหลัง. ฝากสู่ {ถิ่น–อีสาน} ก. อนุญาตให้ชายสมสู่อยู่กินกับหญิงฉันผัวเมียกันได้ตั้งแต่วันสู่ขอแล้วทำพิธีแต่งงานในภายหลัง.