ความหมาย

• 
  

  [ผุดสะ-] น. บุษปราค.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ผู้ - น. คำ ใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้นผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน เช่น ศาลเป็นผู้ตัดสิน: คำใช้ประกอบคำกริยาหรือประกอบคำวิเศษณ์ให้เป็นนามขึ้น เช่น ผู้กิน ผู้ดี. ว. คำบอกเพศหมายความว่า ตัวผู้ เช่น ม้าผู้ วัวผู้ ส. ที่, ซึ่ง, เช่น บุคคลผู้กระทำความดีย่อมได้รับความสุข. ผู้กว้างขวาง {ปาก} น. นักเลงใหญ่, ผู้มีอิทธิพล. ผู้ก่อการร้าย น. บุคคลที่ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐบาลและพยายามก่อความไม่สงบขึ้นในที่ต่าง ๆ. ผู้ขนส่ง{กฎ} น. บุคคลผู้รับขนส่งของหรือคนโดยสารเพื่อบำเหน็จเป็นทางค้าปรกติของตน. {อ. carrier}. ผู้ขับขี่{กฎ} น. ผู้ขับรถผู้ประจำเครื่องอุปกรณ์การขนส่งตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่ง ผู้ลากเข็นยานพาหนะ.ผู้คน น. คนทั่วไป. ผู้ครอบครอง {กฎ} น. ผู้ยึดถือทรัพย์สินไว้เพื่อตนหรือมีบุคคลอื่นยึดถือทรัพย์สินไว้แทน. ผู้ค้ำประกัน น. ผู้ให้คำรับรองต่อเจ้าหนี้เพื่อชำระหนี้ในเมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้นั้น: {กฎ} ผู้ที่ทำสัญญาผูกพันตนต่อเจ้าหนี้เพื่อชำระหนี้ในเมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้นั้น. ผู้คุม น .เจ้าพนักงานผู้ควบคุมดูแลนักโทษ. ผู้โฆษณา {กฎ} น. บุคคลซึ่งรับผิดชอบในการจัดให้สิ่งพิมพ์นั้นแพร่หลายด้วยประการใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นการขายหรือให้เปล่า. ผู้จัดการ น. บุคคลที่มีหน้าที่บริหารและควบคุมดูแลกิจการ. ผู้จัดการมรดก{กฎ} น. บุคคลที่ตั้งขึ้นโดยพินัยกรรมหรือโดยคำสั่งศาลให้มีสิทธิและหน้าที่จัดการมรดกโดยทั่วไป หรือเพื่อแบ่งปันทรัพย์มรดก. ผู้ชาย น. มนุษย์เพศผู้ซึ่งโดยกำเนิดมีลึงค์เป็นอวัยวะสืบพันธุ์, ชาย ก็ว่า. ผู้ชายพายเรือ {สำ} น. ผู้ชายทั่วไป เช่น ผู้ชายพายเรืออยู่เต็มไป {ขุนช้างขุนแผน}, ผู้ชายรายเรือ ก็ว่า เช่น ดิฉันเป็นผู้หญิงสาว ไม่เหมือนผู้ชายรายเรือ{มิตรสภา}. ผู้ใช้อำนาจปกครอง {กฎ} น. บิดามารดาที่มีอำนาจปกครองบุตรซึ่งยังไม่บรรลุนิติภาวะ. ผู้ญาณ {โบ} น. พยาน. ผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง {กฎ} น. ผู้ซึ่งได้รับเลือกตั้งหรือแต่งตั้งให้ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งทางการเมือง เช่น สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรี นายกเทศมนตรี. ผู้ดี น. คนที่เกิดในตระกูลดี, คนที่มีมารยาทดีงาม. ผู้ดีแปดสาแหรกน. ผู้ดีที่สืบทอดกันลงมาตั้งแต่ต้นวงศ์สกุลคือบิดามารดาของปู่และย่า ๔ บิดามารดาของตาและยาย ๔ รวมเป็น ๘: โดยปริยายหมายถึง คนที่ทำกรีดกรายเอาอย่างผู้ดี {ดู แปดสาแหรก ประกอบ}. ผู้ดูแลนักเรียน น. ข้าราชการที่ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองนักเรียนในต่างประเทศ. ผู้โดยสาร น. ผู้ใช้บริการยานพาหนะเช่นรถ เรือ โดยเสียค่าบริการ: ผู้อาศัยไปด้วย. ผู้ตรวจการแผ่นดิน {กฎ} น. องค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญ มีหน้าที่สอบสวนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย หรือปฏิบัตินอกเหนืออำนาจหน้าที่ตามกฎหมาย หรือการละเลยไม่ปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือหน่วยงานของรัฐ รวมทั้งอำนาจหน้าที่ในการเสนอเรื่องต่อศาลปกครองหรือศาลรัฐธรรมนูญเมื่อเห็นว่ากฎหมาย กฎ ข้อบังคับ หรือการกระทำใดของบุคคลใดมีปัญหาเกี่ยวกับความชอบด้วยรัฐธรรมนูญ. ผู้ตรวจสอบภายใน {กฎ} น. เจ้าหน้าที่ซึ่งทำหน้าที่ตรวจสอบการดำเนินการเป็นการภายในขององค์กร เช่น ตรวจสอบการปฏิบัติงาน การใช้จ่าย การปฏิบัติตามคำสั่ง. ผู้ตราส่ง, ผู้ส่ง {กฎ} น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. {อ. consignor}. ผู้ต้องกักขัง {กฎ} น. ผู้ที่ถูกกักขังตามหมายกักขังของศาล. {ดู กักขัง ประกอบ}. ผู้ต้องขัง {กฎ} น. บุคคลที่ถูกขังอยู่ในเรือนจำ. ผู้ต้องโทษ {กฎ} น. ผู้ต้องคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลให้ลงโทษหรือให้กักกัน. ผู้ต้องหา {กฎ} น. บุคคลผู้ถูกหาว่าได้กระทำความผิด แต่ยังมิได้ถูกฟ้องต่อศาล. ผู้ถูกกล่าวหา {กฎ} น. บุคคลผู้ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดในทางอาญา ทางวินัยหรือจรรยาบรรณ หรือกระทำ การอันฝ่าฝืนกฎหมายอื่น. ผู้ถูกกักกัน {กฎ} น. ผู้ซึ่งถูกศาลพิพากษาให้กักกัน. {ดู กักกัน ประกอบ}. ผู้ทรง {กฎ} น. บุคคลผู้มีตั๋วเงินไว้ในครอบครอง ในฐานะที่เป็นผู้รับเงิน ผู้รับสลักหลัง หรือผู้ถือสำหรับตั๋วเงินที่สั่งจ่ายให้แก่ผู้ถือ. ผู้แทน น. ผู้ที่ทำหน้าที่ในฐานะเป็นตัวแทนของบุคคล หน่วยราชการ หรือหน่วยงาน: {ปาก} ผู้แทนราษฎร. ผู้แทนของนิติบุคคล {กฎ} น. บุคคลธรรมดาคนเดียวหรือหลายคนตามที่กฎหมาย ข้อบังคับ หรือตราสารจัดตั้งได้กำหนดไว้ให้เป็นผู้แสดงออกถึงเจตนาของนิติบุคคล. ผู้แทนโดยชอบธรรม {กฎ} น. บุคคลซึ่งตามกฎหมายมีสิทธิที่จะทำการแทน ให้คำอนุญาต หรือให้ความยินยอมแก่บุคคลผู้มีความสามารถบกพร่อง ในอันที่จะทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง. ผู้แทนราษฎร น. บุคคลที่ได้รับเลือกตั้งจากประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งให้ทำหน้าที่นิติบัญญัติในสภา, {ปาก} ผู้แทน. ผู้ไทย น. ชนชาติไทยสาขาหนึ่งแถวสิบสองจุไทย. ผู้น้อย น. คนที่มีอายุน้อย, ผู้ที่ถือกันว่ามีสถานภาพด้อยกว่า, คนที่อยู่ใต้บังคับบัญชา. ผู้นำจับ {กฎ} น. บุคคลผู้มิใช่พนักงานเจ้าหน้าที่ซึ่งนำความมาแจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ให้ทำการจับกุมผู้กระทำความผิด. ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร {กฎ} น. สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรซึ่งพระมหากษัตริย์ทรงแต่งตั้งจากหัวหน้าพรรคการเมืองในสภาผู้แทนราษฎรที่สมาชิกในสังกดั ของพรรคตนมิได้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรี ตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญ. ผู้เนื่องในพระราชวงศ์ น. ราชนิกุลรวมทั้งสตรีที่สมรสกับราชนิกุล. ผู้บริโภค {กฎ} น. ผู้ซื้อหรือผู้ได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจหรือผู้ซึ่งได้รับการเสนอหรือการชักชวนจากผู้ประกอบธุรกิจเพื่อให้ซื้อสินค้าหรือรับบริการ รวมถึงผู้ใช้สินค้าหรือผู้ได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจโดยชอบ. {อ. consumer}. ผู้บริหารท้องถิ่น {กฎ} น. ผู้ซึ่งได้รับเลือกตั้ง หรือแต่งตั้งโดยความเห็นชอบของสภาท้องถิ่นให้ทำหน้าที่บริหารกิจการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เช่น นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด นายกเทศมนตรี. ผู้บังคับบัญชา น. ข้าราชการหรือพนักงานรัฐวิสาหกิจที่มีอำนาจปกครองดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา. ผู้บุพการี น. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยายทวด: {กฎ} ดู บุพการี. ผู้ปกครอง น. ผู้ที่ทำหน้าที่ปกครองดูแล: {กฎ} บุคคลซึ่งศาลตั้งให้ใช้อำนาจปกครองผู้เยาว์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและไม่มีบิดามารดา หรือบิดามารดาถูกถอนอำนาจปกครอง. ผู้ประกันตน {กฎ} น. ผู้ซึ่งจ่ายเงินสมทบอันก่อให้เกิดสิทธิได้รับประโยชน์ทดแทนตามกฎหมายประกันสังคม. ผู้ประพันธ์เพลง น. ผู้แต่งทำนองเพลง, ผู้แต่งเนื้อร้องและทำนองเพลง,นักแต่งเพลง ก็เรียก. ผู้ป่วย น. ผู้ที่ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่น, คนไข้ ก็ว่า. ผู้ป่วยนอก น. ผู้ป่วยที่มารับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้นอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาล, คนไข้นอก ก็ว่า. ผู้ป่วยใน น. ผู้ป่วยที่พักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล, คนไข้ใน ก็ว่า. ผู้พิทักษ์ {กฎ} น. บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนเสมือนไร้ความสามารถ.ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ น. ตำรวจ. ผู้พิพากษา {กฎ}น.ผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดีในศาล. ผู้พิพากษาสมทบ {กฎ} น. บุคคลซึ่งได้รับแต่งตั้งตามกฎหมายจัดตั้งศาลชำนัญพิเศษ ให้เป็นองค์คณะร่วมกับผู้พิพากษาซึ่งเป็นข้าราชการตุลาการมีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาคดี เช่น ผู้พิพากษาสมทบในศาลเยาวชนและครอบครวั ผู้พิพากษาสมทบในศาลแรงงาน. ผู้พิมพ์ {กฎ} น. บุคคลซึ่งจัดการและรับผิดชอบในการพิมพ์. ผู้เยาว์ {กฎ} น.บุคคลผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ. ผู้รั้ง {โบ} น. ผู้รักษาการ. ผู้รับจำนำ {กฎ}น.ผู้รับมอบสังหาริมทรัพย์จากผู้จำนำเพื่อเป็นประกันการชำระหนี้. ผู้รับตราส่ง {กฎ} น.บุคคลผู้ซึ่งผู้ตราส่งส่งของไปถึง. {อ. consignee}.ผู้รับบุตรบุญธรรม {กฎ} น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน. ผู้รับประกันภัย {กฎ} น. คู่สัญญาฝ่ายซึ่งตกลงจะใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือใช้เงินจำนวนหนึ่งให้ตามสัญญาประกันภัย. ผู้รับประโยชน์ {กฎ} น. บุคคลผู้จะพึงได้รับค่าสินไหมทดแทน หรือรับจำนวนเงินใช้ให้ตามสัญญาประกันภัย.ผู้รับพินัยกรรม {กฎ} น. ทายาทผู้มีสิทธิรับมรดกโดยพินัยกรรม. ผู้รับรอง น. ผู้รับประกัน: ผู้ต้อนรับ. ผู้รับเรือน {กฎ} น.บุคคลที่เข้าทำสัญญาคํ้าประกันผู้คํ้าประกันอีกชั้นหนึ่ง. ผู้รับเหมาก่อสร้าง น. บุคคลที่รับจ้างก่อสร้างอาคารหรือสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ โดยวิธีเหมา. ผู้ร้าย น. โจร,อาชญากร: ตัวโกงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น. ผู้รู้ น.ผู้ที่มีความรู้ความชำนาญในเรื่องนั้น ๆเช่น เรื่องนี้ต้องให้ผู้รู้เป็นคนชี้แจง. ผู้ลากมากดี น.ผู้ดี, ผู้มีสกุลสูง. ผู้ว่าจ้าง {กฎ} น. บุคคลซึ่งตกลงว่าจ้างผู้รับจ้าง ในสัญญาจ้างทำของ ให้ทำการงานสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนสำเร็จ โดยจะให้สินจ้างเพื่อผลสำเร็จแห่งการที่ทำนั้น. ผู้ว่าราชการจังหวัด {กฎ} น. ผู้รับนโยบายและคำสั่งจากราชการส่วนกลางมาปฏิบัติให้เหมาะสมกับท้องที่และเป็นหัวหน้าบังคับบัญชาบรรดาข้าราชการฝ่ายบริหาร ในการบริหารราชการส่วนภูมิภาค. ผู้วิเศษ น. ผู้มีอิทธิฤทธิ์, ผู้รอบรู้เวทมนตร์คาถาอาคม. ผู้สนับสนุน {กฎ} น. ผู้กระทำด้วยประการใด ๆ อันเป็นการช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกในการที่ผู้อื่นกระทำความผิด ก่อนหรือขณะกระทำความผิด แม้ผู้กระทำความผิดจะมิได้รู้ถึงการช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกนั้นก็ตาม. ผู้สร้างสรรค์ {กฎ} น. ผู้ทำหรือผู้ก่อให้เกิดงาน โดยความคิดริเริ่มของตนเอง. ผู้สำเร็จ น. ผู้บำเพ็ญพรตจนมีอิทธิฤทธิ์, ผู้วิเศษ. ผู้สืบตระกูล น. ลูกหลานที่เป็นชายซึ่งสืบวงศ์สกุลโดยไม่ขาดสาย.ผู้สืบสันดาน {กฎ} น. ผู้สืบสายโลหิตโดยตรงลงมาได้แก่ ลูก หลาน เหลน ลื่อ. ผู้สื่อข่าว น. ผู้รายงานข่าว,ผู้เขียนข่าว, ผู้บอกข่าว, {ใช้เฉพาะทางสื่อสารมวลชน},ผู้ส่งข่าว หรือ นักข่าว ก็เรียก. ผู้เสียหาย {กฎ} น. ในทางอาญาหมายถึงบุคคลผ้ได้รับความเสียหายเนื่องจากการกระทำผิดฐานใดฐานหนึ่ง รวมทั้งบุคคลอื่นที่มีอำนาจจัดการแทนได้ตามที่กฎหมายกำหนด. ผู้หญิง น. มนุษย์เพศเมียซึ่งโดยกำเนิดมีโยนีเป็นอวัยวะสืบพันธุ์,หญิง ก็ว่า. ผู้หญิงริงเรือ, ผู้หญิงยิงเรือ {สำ} น.ผู้หญิงทั่วไป เช่น เห็นผู้หญิงริงเรือที่เนื้อเหลือง {อภัย}, อีกอย่างหนึ่งจะไปติดพันกับผู้หญิงริงเรือที่อยู่ในที่หวงแหน{พระราชหัตถเลขา รัชกาลที่ ๔}, ของพม่าเป็นเรื่องของพระอินทร์ ดูสนิทกว่าที่จะให้ผู้หญิงยิงเรือ.ผู้หญิงหากิน น. หญิงค้าประเวณี. ผู้หลักผู้ใหญ่ น. ผู้มีอายุมาก เช่น โตจนเป็นผู้หลักผู้ใหญ่แล้วยังทำตัวเหลวไหล, ผู้ที่เป็นหัวหน้าในการงาน, บุคคลชั้นผู้บังคับบัญชา เช่น งานนี้มีผู้หลักผู้ใหญ่มากันมาก: บุคคลที่วางตัวหรือมีความคิดและความประพฤติเหมาะสมกับสถานภาพ เช่น แต่งงานแล้วดูเป็นผู้หลักผู้ใหญ่มากขึ้น. ผู้ให้กำเนิด น. พ่อแม่. ผู้ใหญ่ น. คนที่มีอายุมาก,บุคคลที่มีอายุครบ ๑๘ ปีบริบูรณ์แล้ว, คนที่เป็นหัวหน้าในการงาน, บุคคลชั้นผู้บังคับบัญชา. ผู้ใหญ่บ้าน {กฎ} น. ตำแหน่งผู้ปกครองท้องที่ ทำหน้าที่ช่วยเหลือนายอำเภอในการปฏิบัติหน้าที่และเป็นหัวหน้าราษฎรในหมู่บ้าน. ผู้อนุบาล {กฎ} น. บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนไร้ความสามารถ. ผู้อำนวยเพลง น. ผู้กำ กับและควบคุมการบรรเลงหรือการขับร้องของวงดุริยางค์ วงดนตรี วงนักร้องประสานเสียง ให้มีเอกภาพ รวมทั้งตีความบทเพลงให้สมบูรณ์ โดยปรกติใช้มือ สายตา และสีหน้าท่าทางเป็นสื่อในการให้สัญญาณ, วาทยกร ก็เรียก. ผู้เอาประกันภัย {กฎ} น. คู่สัญญาฝ่ายซึ่งตกลงจะส่งเบี้ยประกันภัยตามสัญญาประกันภัย.

• ผูก - ก. เอาเชือกเป็นต้นสอดคล้องกันให้เกิดเป็นเงื่อน เพื่อทำให้มั่นหรือติดต่อกันในตัวหรือกับสิ่งอื่น เช่น ผูกเชือกผูกลวด ผูกโบ, ติดต่อหรือติดพันกันแน่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ผูกใจ ผูกโกรธ ผูกมิตร, ประกอบเข้า เช่น ผูกประโยค ผูกปริศนา ผูกลาย, ติดพันกันด้วยเรื่องสิทธิและหน้าที่ตามที่ตกลงกัน เช่น ผูกตลาด ผูกท่า: คุ้มครอง {ใช้ในการเล่นหมากรุก} เช่น เอาม้าผูกโคน เอาเรือผูกม้า: ขมวด เช่น ผูกคิ้วนิ่วหน้าไม่พาที {นิ. นรินทร์}: จอง เช่น ผูกเวร: ตรงข้ามกับ แก้. น. ลักษณนามเรียกหนังสือใบลานที่ร้อยหูไว้มัดหนึ่ง ๆ ว่า คัมภีร์เทศนาผูกหนึ่ง. ผูกกระได ก. ทอดสะพานเข้าไปสืบข่าว เช่น ก็ให้ผูกกระไดข่าวคอย {ลอ}. ผูกขวัญก. เอาเส้นด้ายผูกข้อมือเด็กแล้วกล่าวเรียกขวัญว่า “ขวัญเอ๋ย มาอยู่กับเนื้อกับตัว” แล้วกล่าวให้พรต่อไปตามสมควร. ผูกขาด ก. สงวนสิทธิไว้แต่ผู้เดียว. ผูกดวง {โหร} ก. นำเครื่องหมายแทนพระเคราะห์มีอาทิตย์ จันทร์ อังคาร พุธ เสาร์ พฤหัสบดี ศุกร์ เป็นต้น บรรจุลงในดวงตามช่องจักรราศีทั้ง ๑๒ ที่โคจรมาสถิตตามวัน เดือน ปี และเวลาตกฟากของเจ้าของชะตานั้น ดูว่าอาทิตย์ตกอยู่ในราศีใด แล้วเอาองศาอาทิตย์ของวันเกิดเจ้าของชะตามาคำนวณว่า เมื่อเวลา ๖.๐๐ นาฬิกา อาทิตย์อยู่ในราศีดังกล่าวมาแล้วนานเท่าใด เรียกว่า อดีตอุทัย และเวลาเหลืออีกนานเท่าใดจึงจะพ้นไปจากราศีนั้น เรียกว่า อนาคตอุทัย แล้วเอาเวลาตกฟากตั้งลบด้วย ๖.๐๐ นาฬิกา และอนาคตอุทัย ต่อไปเอาอันโตนาทีของราศีถัด ๆ ไปลบทีละราศี ถ้าเวลาหรือเลขที่เหลือไม่พอให้อันโตนาทีของราศีใดลบได้ ลัคนาก็อยู่ที่ราศีนั้น การผูกดวงนี้เพื่อทำนายโชคชะตาเป็นต้น. ผูกดอก {โบ} ก. ทำหนังสือสัญญาเป็นลูกจ้างรับเงินล่วงหน้าแล้วให้ดอกเบี้ยแทนรับใช้การงาน. ผูกปิ่นโต ก. ว่าจ้างให้ทำอาหารใส่ปิ่นโตส่งให้ตามที่ตกลงกัน, {ปาก} ว่า ปิ่นโต, กินปิ่นโต ก็ว่า. ผูกพัทธสีมา น. เรียกพิธีสังฆกรรมที่สงฆ์กำหนดเขตแดนขึ้น โดยมีหินเป็นต้นเป็นเครื่องหมาย ว่า พิธีผูกพัทธสีมา. ผูกพัน ก. มีความเป็นห่วงกังวลเพราะรักใคร่เป็นต้น: ก่อให้เกิดพันธะที่จะต้องปฏิบัติตาม: {การคลัง} ก่อหนี้สินผูกมัดรัฐบาลให้ต้องจ่ายในงบประมาณแผ่นดินต่อ ๆ ไป เช่น หนี้ผูกพัน งบประมาณผูกพัน รายจ่ายผูกพัน. ผูกภาษี {โบ} ก. ว่าเหมาการเก็บภาษีไปทำเองแล้วให้เงินแก่หลวงตามสัญญา. ผูกมัด ก. ผูกพันไว้แน่น. ผูกเวร ก. จองเวร. ผูกหู ก. ทำเครื่องหมายกำหนดไว้เพื่อกรรมสิทธิ์หรือประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง, กำหนดไว้, จองไว้.

• ฝ - [ฝอ] พยัญชนะตัวที่ ๒๙ เรียกว่า ฝอ ฝา เป็นอักษรสูง ใช้เป็นพยัญชนะต้น.

• ฝน ๑ - น. นํ้าที่ตกลงมาจากเมฆเป็นเม็ด ๆ: ลักษณนามใช้นับอายุ หมายความว่า รอบปี, ขวบปี, เช่น ควาย ๓ ฝน คือ ควายที่มีอายุ ๓ ปี เขาผ่านร้อนผ่านหนาวมา ๑๘ ฝน. ฝนชะช่อมะม่วง น. ฝนที่ตกเล็กน้อยประปรายในเดือนมกราคมถึงเดือนมีนาคม ซึ่งเป็นระยะที่มะม่วงออกช่อพอดี, ฝนชะลาน ก็เรียก. ฝนชะลาน น. ฝนชะช่อมะม่วง ชาวนาเรียกว่า ฝนชะลาน เพราะมักตกในระยะเวลาที่ยังนวดข้าวไม่เสร็จ. ฝนซู่ น .ฝนเม็ดใหญ่ที่ตกลงมาซู่ใหญ่เพียงครู่เดียวแล้วหยุด, ฝนไล่ช้าง ก็เรียก. ฝนตกก็แช่ง ฝนแล้งก็ด่า {สำ} การทำอะไร ๆ จะให้ถูกใจคนทั้งหมดนั้นเป็นไปไม่ได้. ว. ทำอย่างไร ๆ ก็ไม่ถูกใจสักอย่าง. ฝนตกขี้หมูไหล {สำ} ก. พลอยเหลวไหลไปด้วยกัน, มักใช้เข้าคู่กับ คนจัญไรมาพบกัน ว่า ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกัน.ฝนตกไม่ทั่วฟ้า {สำ} ก. ให้หรือแจกจ่ายอะไรไม่ทั่วถึงกัน. ฝนตกไม่มีเค้า {สำ} น.เรื่องที่เกิดขึ้นโดยไม่มีวี่แววหรือไม่ได้คาดคิดไว้ก่อน. ฝนตกอย่าเชื่อดาว {สำ} ก. อย่าไว้วางใจใครหรืออะไรจนเกินไป, มักใช้เข้าคู่กับ มีเมียสาวอย่าเชื่อแม่ยาย ว่า ฝนตกอย่าเชื่อดาว มีเมียสาวอย่าเชื่อแม่ยาย. ฝนทอง น. เครื่องหมายรูปสระ เป็นรูปรอยขีดเดียวดังนี้ สำหรับเขียนบนสระ อิ เป็นสระ อี: ชื่อขนมชนิดหนึ่ง.ฝนเทียม น. ฝนที่เกิดจากกรรมวิธีทางวิทยาศาสตร์ เช่นโดยการโปรยนํ้าแข็งแห้งในอากาศ. ฝนไล่ช้างน. ฝนเม็ดใหญ่ที่ตกลงมาซู่ใหญ่เพียงครู่เดียวแล้วหยุด, ฝนซู่ ก็เรียก. ฝนสั่งฟ้า {ปาก} น. ฝนที่ตกหนักตอนปลายฤดูฝน. ฝนสั่งฟ้า ปลาสั่งหนอง {สำ} สั่งเสียเป็นครั้งสุดท้าย, ทำการอันใดที่เป็นสิ่งสำคัญเพื่อไว้อาลัยก่อนจากไป, นํ้าสั่งฟ้า ปลาสั่งฝน ก็ว่า. ฝนหลวง น. ฝนที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ทำขึ้นเพื่อบรรเทาความแห้งแล้ง. ฝนห่าแก้ว {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. ฝนลูกเห็บขนาดเล็ก เช่น ฝนห่าแก้วตกแล้วพ้นไป ฝนห่าใหญ่เทลงเทลง.

• ฝน ๒ - ก. ถู เช่น ฝนยา: ลับ เช่น ฝนมีด. ฝนทั่งให้เป็นเข็ม {สำ} ก. เพียรพยายามสุดความสามารถจนกว่าจะสำเร็จผล.