ผุด แปลว่าอะไร ดูความหมาย หมายถึงอะไร

ผุด

ความหมาย

ก. ขึ้นมาให้ปรากฏ เช่น ปลาผุด ผุดลุกผุดนั่ง, โผล่ให้เห็น เช่น น้ำลดตอผุด. ผุดผ่อง ว. ผ่องใส, เป็นนํ้านวล. ผุดผาด ว. งามน่ารัก, ผ่องใส. ผุดผาย, ผุดผ้าย ก. ลุกไป. ผุดลุกผุดนั่ง ก. เดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่ง ,มีอาการลุกลนนั่งนิ่งไม่ได้นาน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

ผุยผง - น. ละอองละเอียด, ผงละเอียด.

ผุสราคา - [ผุดสะ-] น. บุษปราค.

ผู้ - น. คำ ใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้นผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน เช่น ศาลเป็นผู้ตัดสิน: คำใช้ประกอบคำกริยาหรือประกอบคำวิเศษณ์ให้เป็นนามขึ้น เช่น ผู้กิน ผู้ดี. ว. คำบอกเพศหมายความว่า ตัวผู้ เช่น ม้าผู้ วัวผู้ ส. ที่, ซึ่ง, เช่น บุคคลผู้กระทำความดีย่อมได้รับความสุข. ผู้กว้างขวาง {ปาก} น. นักเลงใหญ่, ผู้มีอิทธิพล. ผู้ก่อการร้าย น. บุคคลที่ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐบาลและพยายามก่อความไม่สงบขึ้นในที่ต่าง ๆ. ผู้ขนส่ง{กฎ} น. บุคคลผู้รับขนส่งของหรือคนโดยสารเพื่อบำเหน็จเป็นทางค้าปรกติของตน. {อ. carrier}. ผู้ขับขี่{กฎ} น. ผู้ขับรถผู้ประจำเครื่องอุปกรณ์การขนส่งตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่ง ผู้ลากเข็นยานพาหนะ.ผู้คน น. คนทั่วไป. ผู้ครอบครอง {กฎ} น. ผู้ยึดถือทรัพย์สินไว้เพื่อตนหรือมีบุคคลอื่นยึดถือทรัพย์สินไว้แทน. ผู้ค้ำประกัน น. ผู้ให้คำรับรองต่อเจ้าหนี้เพื่อชำระหนี้ในเมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้นั้น: {กฎ} ผู้ที่ทำสัญญาผูกพันตนต่อเจ้าหนี้เพื่อชำระหนี้ในเมื่อลูกหนี้ไม่ชำระหนี้นั้น. ผู้คุม น .เจ้าพนักงานผู้ควบคุมดูแลนักโทษ. ผู้โฆษณา {กฎ} น. บุคคลซึ่งรับผิดชอบในการจัดให้สิ่งพิมพ์นั้นแพร่หลายด้วยประการใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นการขายหรือให้เปล่า. ผู้จัดการ น. บุคคลที่มีหน้าที่บริหารและควบคุมดูแลกิจการ. ผู้จัดการมรดก{กฎ} น. บุคคลที่ตั้งขึ้นโดยพินัยกรรมหรือโดยคำสั่งศาลให้มีสิทธิและหน้าที่จัดการมรดกโดยทั่วไป หรือเพื่อแบ่งปันทรัพย์มรดก. ผู้ชาย น. มนุษย์เพศผู้ซึ่งโดยกำเนิดมีลึงค์เป็นอวัยวะสืบพันธุ์, ชาย ก็ว่า. ผู้ชายพายเรือ {สำ} น. ผู้ชายทั่วไป เช่น ผู้ชายพายเรืออยู่เต็มไป {ขุนช้างขุนแผน}, ผู้ชายรายเรือ ก็ว่า เช่น ดิฉันเป็นผู้หญิงสาว ไม่เหมือนผู้ชายรายเรือ{มิตรสภา}. ผู้ใช้อำนาจปกครอง {กฎ} น. บิดามารดาที่มีอำนาจปกครองบุตรซึ่งยังไม่บรรลุนิติภาวะ. ผู้ญาณ {โบ} น. พยาน. ผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง {กฎ} น. ผู้ซึ่งได้รับเลือกตั้งหรือแต่งตั้งให้ปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งทางการเมือง เช่น สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรี นายกเทศมนตรี. ผู้ดี น. คนที่เกิดในตระกูลดี, คนที่มีมารยาทดีงาม. ผู้ดีแปดสาแหรกน. ผู้ดีที่สืบทอดกันลงมาตั้งแต่ต้นวงศ์สกุลคือบิดามารดาของปู่และย่า ๔ บิดามารดาของตาและยาย ๔ รวมเป็น ๘: โดยปริยายหมายถึง คนที่ทำกรีดกรายเอาอย่างผู้ดี {ดู แปดสาแหรก ประกอบ}. ผู้ดูแลนักเรียน น. ข้าราชการที่ทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองนักเรียนในต่างประเทศ. ผู้โดยสาร น. ผู้ใช้บริการยานพาหนะเช่นรถ เรือ โดยเสียค่าบริการ: ผู้อาศัยไปด้วย. ผู้ตรวจการแผ่นดิน {กฎ} น. องค์กรอิสระตามรัฐธรรมนูญ มีหน้าที่สอบสวนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย หรือปฏิบัตินอกเหนืออำนาจหน้าที่ตามกฎหมาย หรือการละเลยไม่ปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือหน่วยงานของรัฐ รวมทั้งอำนาจหน้าที่ในการเสนอเรื่องต่อศาลปกครองหรือศาลรัฐธรรมนูญเมื่อเห็นว่ากฎหมาย กฎ ข้อบังคับ หรือการกระทำใดของบุคคลใดมีปัญหาเกี่ยวกับความชอบด้วยรัฐธรรมนูญ. ผู้ตรวจสอบภายใน {กฎ} น. เจ้าหน้าที่ซึ่งทำหน้าที่ตรวจสอบการดำเนินการเป็นการภายในขององค์กร เช่น ตรวจสอบการปฏิบัติงาน การใช้จ่าย การปฏิบัติตามคำสั่ง. ผู้ตราส่ง, ผู้ส่ง {กฎ} น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. {อ. consignor}. ผู้ต้องกักขัง {กฎ} น. ผู้ที่ถูกกักขังตามหมายกักขังของศาล. {ดู กักขัง ประกอบ}. ผู้ต้องขัง {กฎ} น. บุคคลที่ถูกขังอยู่ในเรือนจำ. ผู้ต้องโทษ {กฎ} น. ผู้ต้องคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลให้ลงโทษหรือให้กักกัน. ผู้ต้องหา {กฎ} น. บุคคลผู้ถูกหาว่าได้กระทำความผิด แต่ยังมิได้ถูกฟ้องต่อศาล. ผู้ถูกกล่าวหา {กฎ} น. บุคคลผู้ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิดในทางอาญา ทางวินัยหรือจรรยาบรรณ หรือกระทำ การอันฝ่าฝืนกฎหมายอื่น. ผู้ถูกกักกัน {กฎ} น. ผู้ซึ่งถูกศาลพิพากษาให้กักกัน. {ดู กักกัน ประกอบ}. ผู้ทรง {กฎ} น. บุคคลผู้มีตั๋วเงินไว้ในครอบครอง ในฐานะที่เป็นผู้รับเงิน ผู้รับสลักหลัง หรือผู้ถือสำหรับตั๋วเงินที่สั่งจ่ายให้แก่ผู้ถือ. ผู้แทน น. ผู้ที่ทำหน้าที่ในฐานะเป็นตัวแทนของบุคคล หน่วยราชการ หรือหน่วยงาน: {ปาก} ผู้แทนราษฎร. ผู้แทนของนิติบุคคล {กฎ} น. บุคคลธรรมดาคนเดียวหรือหลายคนตามที่กฎหมาย ข้อบังคับ หรือตราสารจัดตั้งได้กำหนดไว้ให้เป็นผู้แสดงออกถึงเจตนาของนิติบุคคล. ผู้แทนโดยชอบธรรม {กฎ} น. บุคคลซึ่งตามกฎหมายมีสิทธิที่จะทำการแทน ให้คำอนุญาต หรือให้ความยินยอมแก่บุคคลผู้มีความสามารถบกพร่อง ในอันที่จะทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง. ผู้แทนราษฎร น. บุคคลที่ได้รับเลือกตั้งจากประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งให้ทำหน้าที่นิติบัญญัติในสภา, {ปาก} ผู้แทน. ผู้ไทย น. ชนชาติไทยสาขาหนึ่งแถวสิบสองจุไทย. ผู้น้อย น. คนที่มีอายุน้อย, ผู้ที่ถือกันว่ามีสถานภาพด้อยกว่า, คนที่อยู่ใต้บังคับบัญชา. ผู้นำจับ {กฎ} น. บุคคลผู้มิใช่พนักงานเจ้าหน้าที่ซึ่งนำความมาแจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ให้ทำการจับกุมผู้กระทำความผิด. ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร {กฎ} น. สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรซึ่งพระมหากษัตริย์ทรงแต่งตั้งจากหัวหน้าพรรคการเมืองในสภาผู้แทนราษฎรที่สมาชิกในสังกดั ของพรรคตนมิได้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรี ตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในรัฐธรรมนูญ. ผู้เนื่องในพระราชวงศ์ น. ราชนิกุลรวมทั้งสตรีที่สมรสกับราชนิกุล. ผู้บริโภค {กฎ} น. ผู้ซื้อหรือผู้ได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจหรือผู้ซึ่งได้รับการเสนอหรือการชักชวนจากผู้ประกอบธุรกิจเพื่อให้ซื้อสินค้าหรือรับบริการ รวมถึงผู้ใช้สินค้าหรือผู้ได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจโดยชอบ. {อ. consumer}. ผู้บริหารท้องถิ่น {กฎ} น. ผู้ซึ่งได้รับเลือกตั้ง หรือแต่งตั้งโดยความเห็นชอบของสภาท้องถิ่นให้ทำหน้าที่บริหารกิจการขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เช่น นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด นายกเทศมนตรี. ผู้บังคับบัญชา น. ข้าราชการหรือพนักงานรัฐวิสาหกิจที่มีอำนาจปกครองดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา. ผู้บุพการี น. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยายทวด: {กฎ} ดู บุพการี. ผู้ปกครอง น. ผู้ที่ทำหน้าที่ปกครองดูแล: {กฎ} บุคคลซึ่งศาลตั้งให้ใช้อำนาจปกครองผู้เยาว์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะและไม่มีบิดามารดา หรือบิดามารดาถูกถอนอำนาจปกครอง. ผู้ประกันตน {กฎ} น. ผู้ซึ่งจ่ายเงินสมทบอันก่อให้เกิดสิทธิได้รับประโยชน์ทดแทนตามกฎหมายประกันสังคม. ผู้ประพันธ์เพลง น. ผู้แต่งทำนองเพลง, ผู้แต่งเนื้อร้องและทำนองเพลง,นักแต่งเพลง ก็เรียก. ผู้ป่วย น. ผู้ที่ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่น, คนไข้ ก็ว่า. ผู้ป่วยนอก น. ผู้ป่วยที่มารับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้นอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาล, คนไข้นอก ก็ว่า. ผู้ป่วยใน น. ผู้ป่วยที่พักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล, คนไข้ใน ก็ว่า. ผู้พิทักษ์ {กฎ} น. บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนเสมือนไร้ความสามารถ.ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ น. ตำรวจ. ผู้พิพากษา {กฎ}น.ผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดีในศาล. ผู้พิพากษาสมทบ {กฎ} น. บุคคลซึ่งได้รับแต่งตั้งตามกฎหมายจัดตั้งศาลชำนัญพิเศษ ให้เป็นองค์คณะร่วมกับผู้พิพากษาซึ่งเป็นข้าราชการตุลาการมีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาคดี เช่น ผู้พิพากษาสมทบในศาลเยาวชนและครอบครวั ผู้พิพากษาสมทบในศาลแรงงาน. ผู้พิมพ์ {กฎ} น. บุคคลซึ่งจัดการและรับผิดชอบในการพิมพ์. ผู้เยาว์ {กฎ} น.บุคคลผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะ. ผู้รั้ง {โบ} น. ผู้รักษาการ. ผู้รับจำนำ {กฎ}น.ผู้รับมอบสังหาริมทรัพย์จากผู้จำนำเพื่อเป็นประกันการชำระหนี้. ผู้รับตราส่ง {กฎ} น.บุคคลผู้ซึ่งผู้ตราส่งส่งของไปถึง. {อ. consignee}.ผู้รับบุตรบุญธรรม {กฎ} น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน. ผู้รับประกันภัย {กฎ} น. คู่สัญญาฝ่ายซึ่งตกลงจะใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือใช้เงินจำนวนหนึ่งให้ตามสัญญาประกันภัย. ผู้รับประโยชน์ {กฎ} น. บุคคลผู้จะพึงได้รับค่าสินไหมทดแทน หรือรับจำนวนเงินใช้ให้ตามสัญญาประกันภัย.ผู้รับพินัยกรรม {กฎ} น. ทายาทผู้มีสิทธิรับมรดกโดยพินัยกรรม. ผู้รับรอง น. ผู้รับประกัน: ผู้ต้อนรับ. ผู้รับเรือน {กฎ} น.บุคคลที่เข้าทำสัญญาคํ้าประกันผู้คํ้าประกันอีกชั้นหนึ่ง. ผู้รับเหมาก่อสร้าง น. บุคคลที่รับจ้างก่อสร้างอาคารหรือสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ โดยวิธีเหมา. ผู้ร้าย น. โจร,อาชญากร: ตัวโกงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น. ผู้รู้ น.ผู้ที่มีความรู้ความชำนาญในเรื่องนั้น ๆเช่น เรื่องนี้ต้องให้ผู้รู้เป็นคนชี้แจง. ผู้ลากมากดี น.ผู้ดี, ผู้มีสกุลสูง. ผู้ว่าจ้าง {กฎ} น. บุคคลซึ่งตกลงว่าจ้างผู้รับจ้าง ในสัญญาจ้างทำของ ให้ทำการงานสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนสำเร็จ โดยจะให้สินจ้างเพื่อผลสำเร็จแห่งการที่ทำนั้น. ผู้ว่าราชการจังหวัด {กฎ} น. ผู้รับนโยบายและคำสั่งจากราชการส่วนกลางมาปฏิบัติให้เหมาะสมกับท้องที่และเป็นหัวหน้าบังคับบัญชาบรรดาข้าราชการฝ่ายบริหาร ในการบริหารราชการส่วนภูมิภาค. ผู้วิเศษ น. ผู้มีอิทธิฤทธิ์, ผู้รอบรู้เวทมนตร์คาถาอาคม. ผู้สนับสนุน {กฎ} น. ผู้กระทำด้วยประการใด ๆ อันเป็นการช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกในการที่ผู้อื่นกระทำความผิด ก่อนหรือขณะกระทำความผิด แม้ผู้กระทำความผิดจะมิได้รู้ถึงการช่วยเหลือหรือให้ความสะดวกนั้นก็ตาม. ผู้สร้างสรรค์ {กฎ} น. ผู้ทำหรือผู้ก่อให้เกิดงาน โดยความคิดริเริ่มของตนเอง. ผู้สำเร็จ น. ผู้บำเพ็ญพรตจนมีอิทธิฤทธิ์, ผู้วิเศษ. ผู้สืบตระกูล น. ลูกหลานที่เป็นชายซึ่งสืบวงศ์สกุลโดยไม่ขาดสาย.ผู้สืบสันดาน {กฎ} น. ผู้สืบสายโลหิตโดยตรงลงมาได้แก่ ลูก หลาน เหลน ลื่อ. ผู้สื่อข่าว น. ผู้รายงานข่าว,ผู้เขียนข่าว, ผู้บอกข่าว, {ใช้เฉพาะทางสื่อสารมวลชน},ผู้ส่งข่าว หรือ นักข่าว ก็เรียก. ผู้เสียหาย {กฎ} น. ในทางอาญาหมายถึงบุคคลผ้ได้รับความเสียหายเนื่องจากการกระทำผิดฐานใดฐานหนึ่ง รวมทั้งบุคคลอื่นที่มีอำนาจจัดการแทนได้ตามที่กฎหมายกำหนด. ผู้หญิง น. มนุษย์เพศเมียซึ่งโดยกำเนิดมีโยนีเป็นอวัยวะสืบพันธุ์,หญิง ก็ว่า. ผู้หญิงริงเรือ, ผู้หญิงยิงเรือ {สำ} น.ผู้หญิงทั่วไป เช่น เห็นผู้หญิงริงเรือที่เนื้อเหลือง {อภัย}, อีกอย่างหนึ่งจะไปติดพันกับผู้หญิงริงเรือที่อยู่ในที่หวงแหน{พระราชหัตถเลขา รัชกาลที่ ๔}, ของพม่าเป็นเรื่องของพระอินทร์ ดูสนิทกว่าที่จะให้ผู้หญิงยิงเรือ.ผู้หญิงหากิน น. หญิงค้าประเวณี. ผู้หลักผู้ใหญ่ น. ผู้มีอายุมาก เช่น โตจนเป็นผู้หลักผู้ใหญ่แล้วยังทำตัวเหลวไหล, ผู้ที่เป็นหัวหน้าในการงาน, บุคคลชั้นผู้บังคับบัญชา เช่น งานนี้มีผู้หลักผู้ใหญ่มากันมาก: บุคคลที่วางตัวหรือมีความคิดและความประพฤติเหมาะสมกับสถานภาพ เช่น แต่งงานแล้วดูเป็นผู้หลักผู้ใหญ่มากขึ้น. ผู้ให้กำเนิด น. พ่อแม่. ผู้ใหญ่ น. คนที่มีอายุมาก,บุคคลที่มีอายุครบ ๑๘ ปีบริบูรณ์แล้ว, คนที่เป็นหัวหน้าในการงาน, บุคคลชั้นผู้บังคับบัญชา. ผู้ใหญ่บ้าน {กฎ} น. ตำแหน่งผู้ปกครองท้องที่ ทำหน้าที่ช่วยเหลือนายอำเภอในการปฏิบัติหน้าที่และเป็นหัวหน้าราษฎรในหมู่บ้าน. ผู้อนุบาล {กฎ} น. บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนไร้ความสามารถ. ผู้อำนวยเพลง น. ผู้กำ กับและควบคุมการบรรเลงหรือการขับร้องของวงดุริยางค์ วงดนตรี วงนักร้องประสานเสียง ให้มีเอกภาพ รวมทั้งตีความบทเพลงให้สมบูรณ์ โดยปรกติใช้มือ สายตา และสีหน้าท่าทางเป็นสื่อในการให้สัญญาณ, วาทยกร ก็เรียก. ผู้เอาประกันภัย {กฎ} น. คู่สัญญาฝ่ายซึ่งตกลงจะส่งเบี้ยประกันภัยตามสัญญาประกันภัย.

ผูก - ก. เอาเชือกเป็นต้นสอดคล้องกันให้เกิดเป็นเงื่อน เพื่อทำให้มั่นหรือติดต่อกันในตัวหรือกับสิ่งอื่น เช่น ผูกเชือกผูกลวด ผูกโบ, ติดต่อหรือติดพันกันแน่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ผูกใจ ผูกโกรธ ผูกมิตร, ประกอบเข้า เช่น ผูกประโยค ผูกปริศนา ผูกลาย, ติดพันกันด้วยเรื่องสิทธิและหน้าที่ตามที่ตกลงกัน เช่น ผูกตลาด ผูกท่า: คุ้มครอง {ใช้ในการเล่นหมากรุก} เช่น เอาม้าผูกโคน เอาเรือผูกม้า: ขมวด เช่น ผูกคิ้วนิ่วหน้าไม่พาที {นิ. นรินทร์}: จอง เช่น ผูกเวร: ตรงข้ามกับ แก้. น. ลักษณนามเรียกหนังสือใบลานที่ร้อยหูไว้มัดหนึ่ง ๆ ว่า คัมภีร์เทศนาผูกหนึ่ง. ผูกกระได ก. ทอดสะพานเข้าไปสืบข่าว เช่น ก็ให้ผูกกระไดข่าวคอย {ลอ}. ผูกขวัญก. เอาเส้นด้ายผูกข้อมือเด็กแล้วกล่าวเรียกขวัญว่า “ขวัญเอ๋ย มาอยู่กับเนื้อกับตัว” แล้วกล่าวให้พรต่อไปตามสมควร. ผูกขาด ก. สงวนสิทธิไว้แต่ผู้เดียว. ผูกดวง {โหร} ก. นำเครื่องหมายแทนพระเคราะห์มีอาทิตย์ จันทร์ อังคาร พุธ เสาร์ พฤหัสบดี ศุกร์ เป็นต้น บรรจุลงในดวงตามช่องจักรราศีทั้ง ๑๒ ที่โคจรมาสถิตตามวัน เดือน ปี และเวลาตกฟากของเจ้าของชะตานั้น ดูว่าอาทิตย์ตกอยู่ในราศีใด แล้วเอาองศาอาทิตย์ของวันเกิดเจ้าของชะตามาคำนวณว่า เมื่อเวลา ๖.๐๐ นาฬิกา อาทิตย์อยู่ในราศีดังกล่าวมาแล้วนานเท่าใด เรียกว่า อดีตอุทัย และเวลาเหลืออีกนานเท่าใดจึงจะพ้นไปจากราศีนั้น เรียกว่า อนาคตอุทัย แล้วเอาเวลาตกฟากตั้งลบด้วย ๖.๐๐ นาฬิกา และอนาคตอุทัย ต่อไปเอาอันโตนาทีของราศีถัด ๆ ไปลบทีละราศี ถ้าเวลาหรือเลขที่เหลือไม่พอให้อันโตนาทีของราศีใดลบได้ ลัคนาก็อยู่ที่ราศีนั้น การผูกดวงนี้เพื่อทำนายโชคชะตาเป็นต้น. ผูกดอก {โบ} ก. ทำหนังสือสัญญาเป็นลูกจ้างรับเงินล่วงหน้าแล้วให้ดอกเบี้ยแทนรับใช้การงาน. ผูกปิ่นโต ก. ว่าจ้างให้ทำอาหารใส่ปิ่นโตส่งให้ตามที่ตกลงกัน, {ปาก} ว่า ปิ่นโต, กินปิ่นโต ก็ว่า. ผูกพัทธสีมา น. เรียกพิธีสังฆกรรมที่สงฆ์กำหนดเขตแดนขึ้น โดยมีหินเป็นต้นเป็นเครื่องหมาย ว่า พิธีผูกพัทธสีมา. ผูกพัน ก. มีความเป็นห่วงกังวลเพราะรักใคร่เป็นต้น: ก่อให้เกิดพันธะที่จะต้องปฏิบัติตาม: {การคลัง} ก่อหนี้สินผูกมัดรัฐบาลให้ต้องจ่ายในงบประมาณแผ่นดินต่อ ๆ ไป เช่น หนี้ผูกพัน งบประมาณผูกพัน รายจ่ายผูกพัน. ผูกภาษี {โบ} ก. ว่าเหมาการเก็บภาษีไปทำเองแล้วให้เงินแก่หลวงตามสัญญา. ผูกมัด ก. ผูกพันไว้แน่น. ผูกเวร ก. จองเวร. ผูกหู ก. ทำเครื่องหมายกำหนดไว้เพื่อกรรมสิทธิ์หรือประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง, กำหนดไว้, จองไว้.

ฝ - [ฝอ] พยัญชนะตัวที่ ๒๙ เรียกว่า ฝอ ฝา เป็นอักษรสูง ใช้เป็นพยัญชนะต้น.