กลับ
คำว่า
ผึ้งโก๋น
ความหมาย
{ถิ่น–พายัพ, อีสาน} น. ผึ้งโพรง. {ดู พรวด ๒}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ผึ้งรวง
- ดู พรวด ๒.
ผืน
- น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนเป็นแผ่นอย่างผ้า หนังหรือเสื่อ เป็นต้น มีขนาดเต็มตามกำหนดและอาจม้วนหรือพับได้เช่นผ้านุ่ง ผ้าห่ม เสื่อ พรม และหนัง ว่า ผืนผ้าผืนหนัง เป็นต้น: ใช้เป็นลักษณนาม เช่น ผ้า ๓ ผืน เสื่อ๒ ผืน: เรียกแผ่นดินทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง เช่นผืนแผ่นดิน แผ่นดินผืนนี้ ที่ดินผืนนั้น.
ผื่น
- น. เม็ดตุ่มหรือแถบที่ผุดขึ้นเป็นพืดบนผิวหนัง.
ผุ
- ก. กร่อนอย่างฟันผุ, ร่วนหรือยุ่ย เช่น กระดูกผุ ไม้ผุ.
ผุด
- ก. ขึ้นมาให้ปรากฏ เช่น ปลาผุด ผุดลุกผุดนั่ง, โผล่ให้เห็น เช่น น้ำลดตอผุด. ผุดผ่อง ว. ผ่องใส, เป็นนํ้านวล. ผุดผาด ว. งามน่ารัก, ผ่องใส. ผุดผาย, ผุดผ้าย ก. ลุกไป. ผุดลุกผุดนั่ง ก. เดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่ง ,มีอาการลุกลนนั่งนิ่งไม่ได้นาน.