ก. เอาสิ่งที่ใช้เป็นอาหารใส่ลงในกระทะที่มีนํ้ามันหรือนํ้าเล็กน้อย ตั้งไฟแล้วพลิกกลับไปมาจนสุก เช่น ผัดข้าว ผัดหมี่, เรียกอาหารที่ทำด้วยวิธีการเช่นนั้น เช่น ข้าวผัด หมี่ผัด: ย้ายไปย้ายมา, หมุนไปมา, ล่อให้ไล่: ขอเลื่อนเวลาไป เช่น ผัดวัน ผัดหนี้: เอาแป้งลูบที่หน้าเพื่อให้นวล เช่น ผัดหน้า. ผัดกะเพรา, ผัดใบกะเพรา น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อสัตว์ผัดกับเครื่องปรุงมีพริกตำ กระเทียม ใบกะเพรา มีรสเผ็ด เช่นผัดกะเพราหมูสับ. ผัดขี้เมา น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้เนื้อสัตว์ผัดกับเครื่องปรุงมีพริกตำ กระเทียม ใบกะเพรา มีรสเผ็ด เช่น ก๋วยเตี๋ยวผัดขี้เมา หมูผัดขี้เมา. ผัดฉ่า น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้ปลา หอย เป็นต้นผัดกับพริกตำกระชายหั่นฝอย พริกไทยอ่อน ใช้ไฟแรง. ผัดเจ้าล่อ ก. ผัดให้หลงเชื่อรํ่าไปอย่างขอไปที.ผัดช้าง ก. ล่อให้ช้างไล่. ผัดไทย น. อาหารคาวอย่างหนึ่ง ใช้ก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กผัดกับเครื่องปรุงมีน้ำมะขามเปียก เต้าหู้เหลืองหัวไช้โป๊ กุ้งแห้งหรือกุ้งสด ใบกุยช่าย ถั่วงอก เป็นต้น. ผัดผ่อน ก. ผัดพอให้ทุเลาหรือหย่อนคลายลง. ผัดผัน ก. หมุนกลับไปกลับมา. ผัดเพี้ยน ก. ขอเลื่อนเวลาอยู่เรื่อย ๆ, เพี้ยนผัด ก็ว่า. ผัดวันประกันพรุ่ง {สำ} ก. ขอเลื่อนเวลาออกไปครั้งแล้วครั้งเล่า.