ความหมาย

• 
  

  [ผฺลัก] ก. ใช้มือดันให้พ้นตัวหรือให้เคลื่อนที่ไปทันที เช่น ผลักประตู. ผลักดัน ก. พยายามทำให้เป็นอย่างที่ต้องการ. ผลักภาระ ก. ทำให้พ้นตัวไป. ผลักไส ก. ดันให้ห่างตัวไป, โดยปริยายหมายความว่าขับไล่ไป.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ผลัด - [ผฺลัด] ก. เปลี่ยนแทนที่ เช่น ผลัดเสื้อผ้า ผลัดเวร ผลัดใบ ผลัดขน. น. ลักษณนามเรียกการผลัดเปลี่ยนเวรยาม เช่น เปลี่ยนเวรวันละ ๓ ผลัด. ผลัดเปลี่ยน ก. ผลัดกันประจำหน้าที่ เช่น ผลัดเปลี่ยนเวรยาม. ผลัดแผ่นดิน ก. เปลี่ยนพระเจ้าแผ่นดิน คือ พระเจ้าแผ่นดินพระองค์ใหม่ขึ้นครองราชสมบัติ, เปลี่ยนแผ่นดินก็ว่า.

• ผลับ - [ผฺลับ] ว. เร็ว: เสียงอย่างเสียงสุนัขกินนํ้าข้าว.

• ผลัวะ - [ผฺลัวะ] ว. อาการที่ผลุนผลันเข้าไปหรือออกมาอย่างรวดเร็ว เช่น เปิดประตูผลัวะเข้าไป: เสียงดังอย่างเอาดินปาพุ่มไม้หรืออย่างเสียงนกเขาที่บินออกจากพุ่มไม้.

• ผลา - [ผฺลา] น. ง้าว: ก้อนหิน. ว. กล้า: คม.

• ผลาญ - [ผฺลาน] ก. ทำลายให้หมดสิ้นไป, บางทีหมายถึงทำลายทรัพย์สมบัติให้หมดสิ้นไป เช่น ผลาญพ่อผลาญแม่คือ ทำลายทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ให้หมดสิ้นไป.