ความหมาย

• 
  

  [ผะหฺนิด] ก. ปิดให้แน่น เช่น พอเขียนหมดเข้าผนิดปิดตรา {อิเหนา}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ผนึก - [ผะหฺนึก] ก. ติดให้แน่น เช่น ผนึกซอง ผนึกตรา,อัดให้แน่นเป็นปึก เช่น ผนึกกระดาษหลาย ๆ แผ่นให้เป็นปึกเดียวกัน, ปิดให้แน่น เช่น ผนึกไห, รวมกันให้เป็นปึกแผ่น เช่น ผนึกกำลัง. น. การนำช้างเล็กไปโดยใช้ช้างใหญ่ขนาบไป: เครื่องใช้ที่มีลักษณะแคบสำหรับสอดใส่สิ่งของ.

• ผม ๑ - น. ขนที่ขึ้นอยู่บนศีรษะ โดยปรกติเป็นเส้นยาว,บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เผ้า เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม. ผมแกละ [-แกฺละ] น. ผมเด็กผู้ชายที่เอาไว้เป็นแหยมตรงแง่ศีรษะ. ผมจุก น. ผมเด็ก ๆ ที่ขมวดเอาไว้ตรงขม่อม, จุก หรือ หัวจุก ก็เรียก. ผมชิงเกิล น. ทรงผมผู้หญิงที่ซอยผมด้านหลังไล่ระดับกันลงมาถึงต้นคอ. {อ. shingle}. ผมดอกกระทุ่ม น. ทรงผมผู้หญิงที่ตัดสั้นแล้วหวีเสยให้เป็นพุ่มคล้ายดอกกระทุ่ม ไม่มีจอน.ผมทรงมหาดไทย, ผมมหาดไทย {โบ} น. ทรงผมผู้ชายที่โกนรอบศีรษะ แต่ไว้ยาวตรงกลางกระหม่อมแล้วหวีแต่งเรือนผมตามแต่จะเห็นงาม, ผมหลักแจวก็ว่า. ผมทัด น. ทรงผมผู้หญิงที่มีผมยื่นยาวทั้ง ๒ ข้างจอนผมสำหรับทัดหู. ผมบ๊อบ น. ทรงผมผู้หญิงที่ตัดปลายด้านหลังให้เสมอกัน ยาวราวระดับต้นคอ. {อ. bob}. ผมปีก น. ทรงผมผู้หญิงที่ไว้ผมยาวแต่เฉพาะกลางกระหม่อมคล้ายผมทรงมหาดไทย ด้านหลังยาวประบ่า. ผมเป๋ น. ทรงผมผู้ชายที่หวีแสกข้าง. ผมเปีย น. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา, เปีย หรือ หางเปีย ก็เรียก. ผมโป่ง น. ทรงผมผู้หญิงที่มีช้องหนุนให้ผมโป่งแล้วเกล้าเป็นมวย. ผมไฟ น. ผมเดิมของทารกที่ติดมาแต่กำเนิด, ที่เรียกว่าผมไฟนั้นเพราะแต่เดิมมารดาทารกต้องอยู่ไฟ. ผมมวย น. ทรงผมที่ไว้ยาวแล้วเกล้าเป็นมวย. ผมม้า น. ทรงผมผู้หญิงที่หวีส่วนหนึ่งลงมาปรกหน้าผากราวระดับคิ้ว. ผมรองทรง น. ทรงผมผู้ชายที่ตัดข้างล่างสั้น ข้างบนยาว. ผมลานบิน น. ทรงผมผู้ชายที่ตัดข้างล่างสั้นเกรียน ข้างบนราบเสมอกัน. ผมสองสี ว. มีอายุแล้วหมายถึง คนที่มีผมหงอกบ้างแล้ว เช่น เขาเป็นคนผมสองสีแล้ว. น. คนมีอายุแล้ว {มักใช้พูดในเชิงกระทบกระเทียบ} เช่น ผมสองสีแล้วยังทำเป็นเด็ก ผมสองสีแล้วยังพูดจาเชื่อถือไม่ได้, สองผม ก็ว่า. ผมหลักแจว น. ผมทรงมหาดไทย.

• ผม ๒ - ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย ใช้พูดโดยสุภาพ,เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

• ผมนาง - น. ชื่อปลาทะเลชนิด Alectis ciliaris {Bloch}, A. indicus {Rüppell}, Carangoides armatus {Rüppell} และC. hedlandensis {Whitley} ในวงศ์ Carangidae รูปร่างแตกต่างกัน ส่วนใหญ่ลำตัวสั้นกว้าง แบนข้างมาก คอดหางเล็ก เกล็ดละเอียด เว้นแต่ที่ส่วนปลายของเส้นข้างตัว โดยเฉพาะบริเวณคอดหางเกล็ดจะขยายใหญ่เป็นสันแข็ง มีกระดูกเป็นหนาม ๒อัน โผล่อยู่หน้าครีบก้น และพับลงในร่องได้ ที่สำคัญคือต่างก็มีส่วนหน้าของทั้งครีบหลังตอนที่ ๒ และครีบก้นที่เป็นเส้นยาวมาก ลำตัวสีเงิน เฉพาะใกล้สันหลังเป็นสีฟ้าอมเทา ในระยะที่เป็นปลาขนาดเล็กจะมีลายพาดขวางเป็นบั้งสีเทาอยู่หลายแถบ เส้นครีบที่เป็นลายยาวมีสีคลํ้าหรือดำ จึงได้ชื่อว่า ผมนาง เฉพาะปลาขนาดเล็กของชนิด A. indicus {Rüppell} ยังมีครีบท้องยาวมากและมีขนาดยาวได้ถึง ๑๕๐ เซนติเมตร, โฉมงาม ก็เรียก.

• ผยอง - [ผะหฺยอง] ก. เผ่นโผน: ลำพอง, เย่อหยิ่ง, ฮึกเหิม.