ความหมาย

• 
  

  [ผะหฺงอบ] ว. อ่อนเพลียมาก, จวนจะสิ้นใจ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ผงะ - [ผะหฺงะ] ก. แสดงอาการชะงักงันและถอยไปข้างหลังเล็กน้อยเมื่อประสบเหตุการณ์ประจันหน้าที่เป็นอันตราย น่าขยะแขยง หรือน่ากลัวเป็นต้น โดยกะทันหันไม่ทันรู้ตัวหรือคาดหมายมาก่อน.

• ผงาด - [ผะหฺงาด] ว. สง่า, เด่น, ผาดโผน.

• ผง่าน - [ผะหฺง่าน] ว. ผงาด เช่น ทั้งอกไหล่ก็ผายผึ่งผง่านโง {ม. คำหลวง ชูชก}.

• ผจง - [ผะจง] น. ความตั้งใจ. ก. ตั้งใจทำให้ดี, บรรจง,เช่น ผจงแต่ง ผจงจัด. {ข. ผฺจง่}.

• ผจญ, ผจัญ - [ผะจน, ผะจัน] ก. พยายามต่อสู้, พยายามเอาชนะ, เช่น มารผจญ, ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อเอาชนะ เช่นผจญความทุกข์ยาก ผจญอุปสรรค, ประจญ หรือ ประจัญก็ว่า. {ข. ผฺจาญ่ ว่า ทำให้แพ้}. ผจญภัย ก. ออกไปเสี่ยงสู้ภัยอันตราย.