ความหมาย

• 
  

  [ผะคม] ก. ไหว้, แผลงเป็น บังคม ก็ได้. {ข. บงฺคํ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ผง - น. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง: เศษสิ่งของเล็ก ๆ หรือละเอียดที่เหลือหรือร่วงจากวัสดุต่าง ๆ, มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง. ผงขาว น. ยาเสพติดร้ายแรงชนิดหนึ่งมีองค์ประกอบส่วนใหญ่เป็นสารประเภทแอลคาลอยด์ คือ มอร์ฟีน เฮโรอีน และแอลคาลอยด์อื่น ๆ ที่ได้จากฝิ่น ลักษณะเป็นของแข็ง เมื่อทำให้ร้อนจะแปรสภาพเป็นไอ. ผงเข้าตาตัวเอง {สำ} น. เมื่อปัญหาหรือความเดือดร้อนเกิดแก่ผู้อื่น ช่วยแก้ไขให้เขาได้ แต่เมื่อเกิดแก่ตน กลับแก้ไขไม่ได้. ผงคลี น. ฝุ่นละเอียด, ละออง. ผงชูรส น. เกลือกรดชนิดหนึ่งชื่อโซเดียมไฮโดรเจนกลูทาเมต หรือโมโนโซเดียมกลูทาเมต มีสูตร HOOC·{CH2}2·CH{NH2}·COONa ลักษณะเป็นผลึกสีขาว ใช้ในการปรุงแต่งรสอาหาร. ผงซักฟอกน. สารอินทรีย์ชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นผง มีหลายชนิดมีองค์ประกอบที่สำคัญแตกต่างกัน เช่น ประกอบด้วยโซเดียมลอริลซัลเฟต {sodium lauryl sulphate} หรือโซเดียมอัลคิลอะริลซัลโฟเนต {sodium alkylaryl sulphonate} เป็นต้น ใช้ประโยชน์ในการซักฟอกได้ดีกว่าสบู่ ทั้งใช้ซักฟอกในนํ้าอ่อน นํ้ากระด้าง หรือนํ้าเค็มได้ดี. ผงฟู น. สารผสมชนิดหนึ่ง ซึ่งเมื่อเปียกนํ้าหรือทำให้ร้อนจะให้แก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ออกมา มีองค์ประกอบที่สำคัญ คือ โซเดียมไฮโดรเจนคาร์บอเนตมีสูตร NaHCO3 ปนแป้ง ผสมคลุกเคล้ากับสารอื่นซึ่งมักเป็นกรดทาร์ทาริก มีสูตร HOOC·CHOH·CHOH·COOH หรือโพแทสเซียมไฮโดรเจนทาร์เทรต มีสูตร KHC4H4O6 หรือแคลเซียมไดไฮโดรเจนฟอสเฟต มีสูตร Ca{H2PO4}2 หรือสารส้ม ใช้ประโยชน์ทำให้ขนมปังและขนมบางประเภทมีเนื้อฟูพรุน.

• ผงก - [ผะหฺงก] ก. ยกหัวขึ้นน้อย ๆ, ก้มหัวลงแล้วเงยขึ้นโดยเร็วแสดงอาการยอมรับหรือเห็นด้วย.

• ผงม - [ผะหฺงม] ก. ประคบประหงม.

• ผงร - [ผะหฺงอน] ก. หงาย, ชูขึ้น, ทรงไว้, เช่น ข้าแต่พระผู้ผงรแผ่นแผ้ว {ม. คำหลวง จุลพน}: ชะเง้อขึ้น เช่นเสือผกผงร {เสือโค}. {ข. ผฺงาร}.

• ผงอน - [ผะหฺงอน] น. แผ่นดิน, {โบ} เขียนว่า ผงร ก็มี. ก. เอี้ยว, เลี้ยว.