ความหมาย

• 
  

  ว. อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว, ทันทีทันใด, เช่น ฉวยปุบ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปับ เป็น ปุบปับ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปุ๊บ - ว. อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว, ทันทีทันใด, เช่น วางปุ๊บ เปิดปุ๊บ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปั๊บ เป็น ปุ๊บปั๊บ.

• ปุบปับ, ปุ๊บปั๊บ - ว. เสียงซึ่งเกิดจากอาการรีบร้อนลุกลนหรือเสียงที่แสดงอาการเช่นนั้น: อาการที่ทำโดยรีบร้อนทันทีทันใด, อาการที่เป็นไปโดยกะทันหัน เช่น ปุบปับก็ตาย.

• ปุปผะ - [ปุบผะ] น. บุปผะ, ดอกไม้. {ป.: ส. บุษฺป}.

• ปุปะ - ก. ปะหลายแห่ง.

• ปุพพ-, ปุพพะ - [ปุบพะ-] ว. บุพ, บุพพะ. {ป.}. ปุพพผลคุนี, ปุรพผลคุนี, บุรพผลคุนี [ปุบพะ-, ปุระพะ-, บุระพะ-, บุบพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก. ปุพพภัททะ, บุรพภัทรบท [ปุบพะ-, บุระพะพัดทฺระบด, บุบพะพัดทฺระบด] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๕ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาวโปฐบท ดาวแรดตัวผู้ หรือ ดาวหัวเนื้อทราย ก็เรียก.