ความหมาย

• 
  

  น. สิ่งที่จับเกาะรวมกันแน่น, ลักษณนามเรียกสิ่งที่จับเกาะรวมกันแน่นเช่นนั้นว่า ปึก เช่น นํ้าตาล ๓ ปึก. ว. แน่นทึบ เช่น เนื้อแน่นปึก. ปึกแผ่น ว. ที่ตั้งอยู่ด้วยความมั่นคง, มีหลักฐานมั่นคง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปึง - ว. เสียงดังเช่นนั้น. ปึงปัง ว. เสียงดังเอ็ดอึง.

• ปึ๋ง - ว. เสียงดังเช่นนั้น.

• ปึ่ง ๑ - ว. ทำท่าไว้ยศไม่อยากพูดจาด้วย: ทำทีเฉยแสดงอาการคล้ายกับโกรธ, ปึ่งชา ก็ว่า. ปึ่งชา ว. ทำทีเฉยแสดงอาการคล้ายกับโกรธ, วางท่าเฉยเมยอย่างไว้ยศ, เช่น เมียเจ้ารูปทองสิบสองหนัก ยศศักดิ์ปึ่งชาหาน้อยไม่ {สังข์ทอง}, ปึ่ง ก็ว่า.

• ปึ่ง ๒ - ดู คุ่น.

• ปึ้ด - ว. ใช้ประกอบคำ ดำ ว่า ดำปึ้ด หมายความว่า ดำมาก.