[ปิยะ-] ว. ที่รัก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์ต่าง ๆ เช่น ปิยบุตร หรือ ปโยรส = ลูกที่รัก. {ป.: ส. ปฺริย}. ปยิวาจา น. วาจาเป็นที่รัก, เป็นธรรมข้อ ๑ ในสังคหวัตถุ. {ป.}. {ดู สังคหวัตถุ ประกอบ}.