[-โมทะนา] น. การอนุโมทนาส่วนบุญที่ผู้อื่นให้. {ป.}. ปัตตานุโมทนามัย ว. สำเร็จด้วยการยินดีในความดีของผู้อื่น, เป็นธรรมข้อ ๑ ในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐. {ป.}.