[ปักสะ-] น. ฝ่าย, ข้าง, เช่น ปักษ์ใต้, กึ่งของเดือนจันทรคติ คือ เดือนหนึ่งมี ๒ ปักษ์ ข้างขึ้นเรียก ศุกลปักษ์ {แปลว่า ฝ่ายขาว หมายเอาแสงเดือนสว่าง} ข้างแรมเรียก กาฬปักษ์ {แปลว่า ฝ่ายดำ หมายเอาเดือนมืด}, ครึ่งเดือน เช่น หนังสือรายปักษ์. {ส.: ป. ปกฺข}. ปักษกษัย [-กะไส] น. การสิ้นปักษ์. ปักษคณนา [-คะนะ-] น. วิธีคำนวณดิถีตามปักษ์. ปักษคม น. นก. ปักษธร น. นก: พระจันทร์. ปักษเภท น. ความแตกต่างระหว่าง ๒ ฝ่ายที่โต้เถียงกัน. ปักษวาหน น. นก. ปักษานดร [ปักสานดอน] น. ฝ่ายอื่น, อีกฝ่ายหนึ่ง. ปักษาวสาน [ปักสาวะสาน] น. วันสิ้นปักษ์, วันเพ็ญหรือวันสิ้นเดือน.