กลับ
คำว่า
ปะบุก
ความหมาย
{ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. เรียกงูกะปะที่มีสีคลํ้าและลำ ตัวลายคล้ายต้นบุก ว่า งูปะบุก.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ปะปน
- ก. ปนกัน {มักใช้ในลักษณะที่สิ่งต่างชนิดต่างประเภทระคนปนกัน}, บางทีก็ใช้หมายความอย่างเดียวกับ ปน.
ปะราลี
- น. บราลี.
ปะรำ
- น. สิ่งปลูกสร้างขึ้นชั่วคราว มีเสา หลังคาแบนดาดด้วยผ้าหรือใบไม้.
ปะลอม
- ก. กิน, กินมูมมาม, กินโดยตะกละตะกลาม.
ปะวะหล่ำ
- [-หฺล่ำ] น. เครื่องประดับสำหรับผูกข้อมือ มักทำเป็นลูกกลม ๆ หรือเป็นกลีบอย่างลูกมะยม หรือเป็นเหลี่ยมเป็นต้น สลักเป็นลวดลาย เดิมมีสีแดง ๆ, ประหล่ำหรือ ลูกประหล่ำ ก็เรียก.