กลับ
คำว่า
ปะทะปะทัง
ความหมาย
ก. พยุงไว้, ทานไว้, ประคองไว้.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ปะทุ
- ก. แตกหรือผุดออกมาด้วยแรงเบ่งดัน เช่น ภูเขาไฟปะทุ ถ่านปะทุ: โดยปริยายหมายถึง กิริยาที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เพ่งจนตาจะปะทุ.
ปะทุน
- ดู กะทุน.
ปะบุก
- {ถิ่น–ปักษ์ใต้} น. เรียกงูกะปะที่มีสีคลํ้าและลำ ตัวลายคล้ายต้นบุก ว่า งูปะบุก.
ปะปน
- ก. ปนกัน {มักใช้ในลักษณะที่สิ่งต่างชนิดต่างประเภทระคนปนกัน}, บางทีก็ใช้หมายความอย่างเดียวกับ ปน.
ปะราลี
- น. บราลี.