ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–อีสาน} น. กิ้งก่า. {ดู กิ้งก่า}. ปอมขาง, ปอมข่าง {ถิ่น–อีสาน} น. ชื่อกิ้งก่าขนาดใหญ่ชนิด Calotesmystaceus Dumeril & Bibron ในวงศ์ Agamidae หัวสีนํ้าเงิน แต่บางครั้งเปลี่ยนเป็นสีนํ้าตาลได้, กะปอมขางก็เรียก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ป๋อม - ว. เสียงดังอย่างของมีนํ้าหนักตกนํ้า, โดยปริยายหมายถึง อาการที่สูญหายไปอย่างของตกนํ้า เช่น หายป๋อมไปเลย.

• ป้อม ๑ - น. หอรบ: ที่อยู่หรือที่พักซึ่งทำขึ้นใช้กันแดดกันฝน เช่น ป้อมตำรวจ. ป้อมบังคับการ {โบ} น. ที่ซึ่งมีที่กำบังแข็งแรงสำหรับใช้ในการควบคุมการใช้อาวุธและสั่งการเดินเรือในยามสงคราม.

• ป้อม ๒, ป้อม ๆ - ว. กลม ๆ.

• ปอย ๑ - น. กลุ่มก้อนหรือกระจุกเล็ก ๆ ของสิ่งที่เป็นเส้นเป็นฝอยอย่างเส้นด้าย หญ้า ผม หรือขน เช่น ปอยผม, ลักษณนามเรียกกระจุกหรือกลุ่มก้อนของสิ่งเช่นนั้น เช่น ผมปอยหนึ่ง ผม ๒ ปอย.

• ป้อย ๑ - {ถิ่น} ก. แช่ง, ด่า.