{สรีร} น. อวัยวะทำหน้าที่เกี่ยวกับการหายใจอยู่ภายในร่างกายของคนหรือสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังเป็นส่วนมาก: ตัวสกาที่ข้ามเขตไปไม่ได้. ว. กลัวจนไม่กล้าทำอะไร. ปอดชื้น น. การอักเสบของหลอดลมที่มีเสมหะอยู่ด้วย ทางแพทย์หมายถึง การคั่งของเลือดในปอดเนื่องจากการอักเสบ เป็นช่องทางให้เกิดปอดบวมได้. ปอดบวม น. ปอดอักเสบเนื่องจากเชื้อโรค. ปอดแปด ว. อ่อนน่วมอยู่ภายใน, มักใช้ประกอบกับคำ เหลว เป็นเหลวปอดแปด: อาการที่บ่นไม่รู้จักจบ, อาการที่บ่นร่ำรี้ร่ำไร, กระปอดกระแปด ก็ว่า. ปอดลอย {ปาก} ก. ใจไม่สู้ดีชักจะหวาด ๆ, ใช้ว่า ปอด ก็มี. ปอดเหล็ก น. เครื่องกลไกสร้างด้วยโลหะ ใช้ทำให้เกิดการบีบและขยายของทรวงอกในการหายใจแทนการเคลื่อนไหวตามธรรมชาติในเมื่อมีอัมพาตของกล้ามเนื้อ เช่นในโรคโปลิโอ. {ปาก} ก. อดทน แข็งแรง {ใช้แก่นักกีฬาประเภทวิ่ง}.