ความหมาย

• 
  

  [ปฺลัก] น. แอ่งที่เป็นโคลนเลน เช่น ปลักควาย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปลั๊ก, ปลั๊กไฟ - [ปฺลั๊ก] น. อุปกรณ์ไฟฟ้ามีขาโลหะ ๒ ขา {บางแบบมี ๓ ขา} ปลายข้างหนึ่งของแต่ละขาตรึงอยู่กับวัตถุหุ้มซึ่งเป็นฉนวนไฟฟ้า ใช้เสียบเข้ากับเต้ารับเพื่อให้กระแสไฟฟ้าเคลื่อนที่ผ่านเข้าสู่เครื่องใช้ไฟฟ้าได้ครบวงจร, เต้าเสียบ ก็เรียก. {อ. plug}.

• ปลัง - [ปฺลัง] น. ชื่อไม้เถาชนิด Basella rubra L. ในวงศ์ Basellaceae ใบอวบนํ้า เถาและใบสีเขียวอ่อนหรือแดง มียางเป็นเมือก ผลสุกสีม่วงดำ ยอดและดอกอ่อนกินได้และใช้ทำยาได้, ผักปลัง ก็เรียก, พายัพเรียกปั๋ง.

• ปลั่ง - [ปฺลั่ง] ว. ผ่องใส, มีนํ้านวล, มักใช้เข้าคู่กับคำ เปล่ง เป็น เปล่งปลั่ง.

• ปลัด - [ปะหฺลัด] น. ผู้มีตำแหน่งหน้าที่รองจากผู้ที่มีตำแหน่งหน้าที่เหนือตนโดยตรง เช่น ปลัดกระทรวงปลัดจังหวัด: ตำแหน่งพระฐานานุกรมเหนือสมุห์.

• ปลัดขิก - [ปะหฺลัด-] น. ไม้เหลาอย่างรูปของลับชายขนาดต่าง ๆ ใช้เป็นของแก้บนตามศาลเจ้าแม่, ขุนเพ็ดทองระอา หรือ ดอกไม้เจ้า ก็เรียก.