ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อตัวไม้อันบนที่เป็นราวลูกกรงเรือนหรือเกวียน, กำพอง ก็เรียก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระพ้อม - น. พ้อม.

• กระพัก - น. ตะพัก, โขดหินหรือไหล่เขาที่เป็นขั้น ๆ พอพักได้ เช่น บ้างก็เป็นกระพักกระเพิงกระพังพุ {ม. ร่ายยาว กุมาร}.

• กระพัง ๑ - น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตระพัง ตะพัง หรือ สะพัง ก็เรียก. {เทียบ ข. ตฺรพำง ว่า บ่อที่เกิดเอง}.

• กระพัง ๒ - น. ภาชนะชนิดหนึ่ง สำหรับใส่นํ้าทำพิธีต่าง ๆ ตามลัทธิไสยศาสตร์ เรียกว่า “กระพังนํ้า” ซึ่งน่าจะมีรูปคล้ายกับหม้อนํ้ามนตร์ของเรา.

• กระพังเหิร - น. ชื่อการฟันด้วยขอช้างวิธีหนึ่ง คือฟันให้หยุดอย่างชะงัก. {ตำราขี่ช้าง}.