ความหมาย

• 
  

  [ปฺลกเปฺลี้ย] ก. กะปลกกะเปลี้ย.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปลง - [ปฺลง] ก. เอาลง เช่น ปลงหม้อข้าว, ปล่อยหรือเปลื้องให้พ้นไป {ในลักษณะที่รู้สึกว่าหนักอยู่} เช่นปลงหาบ: เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น มีความหมายต่าง ๆ. ปลงกรรมฐาน [ปฺลงกำมะถาน] ก. พิจารณากรรมฐาน. ปลงใจ ก. ตกลงใจ. ปลงช้าง ก. ปลดเปลื้องของหนักบนหลังช้างแล้วปล่อยให้พัก. ปลงชีวิต ก. ฆ่า. ปลงตก ก. พิจารณาจนเห็นจริงแล้วปล่อยไปตามสภาพ. ปลงธรรมสังเวช [ปฺลงทำมะสังเวด] ก. เกิดความสังเวชโดยธรรมเมื่อเห็นความแตกดับของสังขาร {ใช้แก่พระอริยบุคคล}. ปลงธุระ ก. ทอดธุระ, วางธุระ. ปลงบริขาร ก. มอบบริขารให้แก่ผู้อื่นในเวลาใกล้จะตาย {ใช้แก่บรรพชิต}.ปลงผม ก. โกนผม {ใช้แก่บรรพชิต}. ปลงศพ ก. เผาผี, จัดการเผาหรือฝังศพให้เสร็จสิ้นไป. ปลงสังขาร ก. พิจารณาเห็นว่าเราจะต้องตายเป็นแน่แท้. ปลงสังเวช ก. พิจารณาเห็นเป็นเรื่องน่าสลดใจหรือน่าสมเพช. ปลงอนิจจัง ก. รู้สึกสังเวชใจว่าไม่น่าจะเป็นถึงเช่นนั้น. ปลงอาบัติ ก. แสดงความผิดของตนเพื่อเปลื้องโทษทางวินัย {ใช้แก่พระภิกษุ}. ปลงอายุสังขาร ก. บอกกำหนดวันสิ้นสุดแห่งอายุ {ใช้แก่พระพุทธเจ้า}.

• ปล่ง - [ปฺล่ง] ว. ปลอด, ตลอด, จะแจ้ง, เป็นทางไป, กระจ่าง, โปร่ง.

• ปลด - [ปฺลด] ก. เอาออก {ใช้แก่สิ่งที่เกี่ยวอยู่ แขวนอยู่คล้องอยู่ หรือขัดอยู่ เป็นต้น} เช่น ปลดม่านที่แขวนอยู่ ปลดห่วงที่เกี่ยวอยู่ ปลดลูกดุมที่ขัดอยู่: โดยปริยายหมายความว่า ทำให้พ้นจากข้อผูกพันหรือพ้นจากตำแหน่งหน้าที่ เช่น ปลดหนี้ ปลดออกจากราชการ. ปลดเกษียณ, ปลดเกษียณอายุ {ปาก} ก. ให้ออกจากราชการหรืองานเพราะเหตุสูงอายุ. ปลดทุกข์ ก.ทำให้หมดทุกข์: {ปาก} เยี่ยว, ขี้. ปลดปลง [-ปฺลง] {กลอน} ก. ตาย. ปลดปล่อย [-ปฺล่อย] ก. ปล่อยจากที่คุมขังหรือการผูกมัด, ให้เสรีภาพ. ปลดเปลื้อง [-เปฺลื้อง] ก. ทำให้หลุดพ้นเพื่อแบ่งเบาหรือให้หมดไป, เปลื้อง ก็ว่า. ปลดระวาง ก. ปลดจากตำแหน่ง, ปลดจากทำเนียบ, ปลดจากประจำการ: โดยปริยายหมายความว่า หมดหน้าที่. ปลดหนี้ {กฎ} ก. การที่เจ้าหนี้ยกหนี้ให้แก่ลูกหนี้ อันเป็นเหตุให้หนี้นั้นเป็นอันระงับสิ้นไป. ปลดออก {กฎ} น. โทษทางวินัยสถานหนึ่งที่ใช้ลงแก่ข้าราชการผู้กระทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง ซึ่งมีผลให้ข้าราชการผู้นั้นออกจากราชการ แต่ยังมีสิทธิได้รับบำเหน็จบำนาญเสมือนว่าผู้นั้นลาออก. ปลดอาวุธ ก. บังคับให้วางศัสตราวุธเพื่อไม่ให้ใช้ต่อสู้. ปลดแอก ก. ทำให้พ้นจากอำนาจหรือการกดขี่, ทำให้เป็นอิสระ.

• ปล้น - [ปฺล้น] ก. ใช้กำลังลอบมาหักโหมแย่งชิงเอาโดยไม่รู้ตัว. ปล้นทรัพย์ {กฎ} ก. เป็นฐานความผิดอาญา ที่ผู้ชิงทรัพย์ร่วมกันกระทำความผิดตั้งแต่ ๓ คนขึ้นไป เรียกว่า ความผิดฐานปล้นทรัพย์. ปล้นบ้านปล้นเมือง {สำ} ก. โกงกินทรัพย์สมบัติของชาติ. ปล้นสวาท {ปาก} ก. ข่มขืนกระทำชำเรา. ปล้นสะดม {โบ} ก. ปล้นโดยใช้วิธีรมยาให้เจ้าของทรัพย์หลับสนิทไม่รู้สึกตัว.

• ปลวก - [ปฺลวก] น. ชื่อแมลงหลายชนิดหลายวงศ์ ในอันดับ Isoptera รูปร่างคล้ายมด แต่ส่วนท้องกับอกมีขนาดไล่เลี่ยกัน หนวดมีลักษณะเป็นปล้องกลมคล้ายลูกปัดไม่หักงอเป็นข้อศอกเหมือนมด ส่วนใหญ่ตัวสีขาวหรือครีม ไม่ชอบแสง อาศัยทำรังรวมกันอยู่เป็นกลุ่มใหญ่บนพื้น รังที่มีขนาดใหญ่มียอดแหลมเรียก จอมปลวก บางชนิดอาศัยทำรังรวมกันอยู่ใต้ดิน มักเอาดินมาสร้างคลุมทางเดิน บางชนิดทำลายไม้ ต้นไม้ ฯลฯ.