กลับ
คำว่า
ปรียะ, ปรียา
ความหมาย
[ปฺรี-] ว. ที่รัก. {ส. ปฺริย: ป. ปิย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ปรึก
- [ปฺรึก] น. ชื่อนํ้ามันชนิดหนึ่ง โดยเอานํ้ามันยางมาปรุงหุงสำหรับทาไม้ต่าง ๆ.
ปรึกษา
- [ปฺรึกสา] ก. หารือ, ขอความเห็นแนะนำ, พิจารณาหารือกัน, พิจารณาอภิปรายกัน เช่น ประชุมปรึกษา, พิจารณาร่างคำพิพากษา เช่น ผู้ปรึกษา {ในทางศาล}. น. เรียกความเห็นแนะนำที่ให้เนื่องด้วยการหารือ ว่า คำปรึกษา, เรียกผู้มีหน้าที่ให้ความเห็นแนะนำว่า ที่ปรึกษา, เรียกผู้รับหารือเพื่อให้ความเห็นแนะนำ ว่า ผู้รับปรึกษา. {ส. ปรีกฺษา}.
ปรึง
- [ปฺรึง] ว. อย่างเร่งรีบ, เต็มที่, เช่น บ้างควบปรึงตะบึงไปไม่รอรั้ง {อิเหนา}. {ข. บฺรึง}.
ปรื๋อ
- [ปฺรื๋อ] ว. รวดเร็ว เช่น นกบินปรื๋อ วิ่งปรื๋อ พูดเร็วปรื๋อฟังไม่ทัน.
ปรือ ๑
- [ปฺรือ] น. {๑} ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Scleria poaeformis Retz. ในวงศ์ Cyperaceae ขึ้นในนํ้าใบยาว ๆ ใช้มุงหลังคาและสานเสื่อเป็นต้น, อีสานเรียกแวง. {๒} ดู กกช้าง.