ความหมาย

• 
  

  [ปฺราง] น. สิ่งก่อสร้างมียอดสูงขึ้นไปมีรูปทรงคล้ายฝักข้าวโพดและมีฝักเพกาปักอยู่ข้างบน, ถ้าเป็นเจดีย์มียอดเช่นนั้น เรียกว่า เจดีย์ยอดปรางค์. ปรางค์ปรา [ปฺรางปฺรา] {กลอน} ตัดมาจาก ปรางค์ปราสาท.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปรางคณะ - [ปฺรางคะ-] น. คณะ, สำนัก: สนาม: พื้นอย่างพื้นเรือน. {ส.}.

• ปราจีน - [ปฺรา-] น. ทิศตะวันออก. {ส.: ป. ปาจีน}.

• ปราชญ์ - [ปฺราด] น. ผู้มีปัญญารอบรู้. {ส.}.

• ปราชญา - [ปฺราดยา] น. ปัญญา. {ส. ปฺรชฺญา: ป. ปญฺญา}.

• ปราชัย - [ปะรา-] น. ความพ่ายแพ้. ก. พ่ายแพ้. {ป., ส.}.