ความหมาย

• 
  

  [ปฺร่า] ว. ลักษณะของรสที่ไม่กลมกล่อมไม่แน่ชัดว่าเป็นรสอะไร เช่นรสแกงที่มีเครื่องปรุงไม่เหมาะส่วน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปราโมช - [ปฺรา-] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, ปราโมทย์ ก็ใช้. {ป. ปาโมชฺช: ส. ปฺรโมทฺย}.

• ปราโมทย์ - [ปฺรา-] น. ความบันเทิงใจ, ความปลื้มใจ, ปราโมช ก็ใช้. {ส. ปฺรโมทฺย: ป. ปาโมชฺช}.

• ปรากฏ - [ปฺรากด] ก. สำแดงออกมาให้เห็น. {ส. ปฺรกฏ: ป. ปากฏ}. ปรากฏการณ์ [ปฺรากดกาน, ปฺรากดตะกาน] น. การสำแดงออกมาให้เห็น.

• ปรากรม - [ปะรากฺรม] น. ความเพียร, ความบากบั่น. {ส.}.

• ปรากฤต - [ปฺรากฺริด] น. ภาษาพื้นเมืองในอินเดียสมัยโบราณซึ่งสืบเนื่องมาจากภาษาตระกูลอริยกะ. {ส.}.