ความหมาย

• 
  

  [ปฺรัดตะ-] {โบ: กลอน} น. อันตราย, ความขัดข้อง. {ส. ปฺรตฺยูห: ป. ปจฺจูห}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ปรัน - [ปฺรัน] ก. เอาของใหญ่กระแทกหรือดันเข้าไปในของเล็ก {มักใช้เป็นคำด่า}.

• ปรั่น, ปรั้น - [ปฺรั่น, ปฺรั้น] ว. เสียงแปร้น เช่น ร้องก้องปรั่นประดิรพยทั่วแล {ม. คำหลวง สักบรรพ}.

• ปรับ ๑ - [ปฺรับ] ก. บอก, เล่า. {ข. บฺราป่}. ปรับทุกข์ ก. บอกเล่าความทุกข์, พรรณนาถึงความทุกข์.

• ปรับ ๒ - [ปฺรับ] ก. เปรียบ, เทียบ: ทำให้อยู่ในสภาพที่เหมาะหรือดีขึ้น, ทำให้เรียบ, ทำให้เสมอ: ลงโทษให้ใช้เงินเพราะทำผิด, ลงโทษให้เป็นแพ้: {กฎ} น. โทษทางอาญาสถานหนึ่ง ซึ่งผู้กระทำความผิดต้องชำระเงินตามจำนวนที่ศาลกำหนด หรือตามที่ผู้มีอำนาจเปรียบเทียบได้เปรียบเทียบ. ปรับโทษ {กฎ} ก. กำหนดโทษที่จะลง. ปรับปรุง ก. แก้ไขให้เรียบร้อยยิ่งขึ้น. ปรับไหม {กฎ: โบ} ก. ให้ผู้กระทำผิดหรือกระทำละเมิดชำระเงินค่าสินไหมทดแทนหรือค่าปรับ. ปรับอากาศ ว. ที่ปรับอุณหภูมิและความชื้นของอากาศด้วยอุปกรณ์ที่เรียกว่าเครื่องปรับอากาศ. ปรับอาบัติ ก. เอาโทษเป็นผิดตามพระวินัย {ใช้แก่พระภิกษุ}.

• ปรัมปรา - [ปะรำปะรา] ว. สืบ ๆ กันมา, เก่าก่อน. {ป., ส.}.