กลับ
คำว่า
ประยุทธ์
ความหมาย
ก. รบ, ต่อสู้. {ส. ปฺรยุทฺธ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ประยุร, ประยูร
- [ปฺระยุน, ปฺระยูน] น. เผ่าพันธุ์, เชื้อสาย, ตระกูล.
ประลมพ์
- น. กิ่งไม้เลื้อย, ช่อดอกไม้, พวงมาลัย. ก. ห้อยย้อย. {ส. ปฺรลมฺพ}.
ประลอง
- ก. ทดสอบความรู้ความสามารถด้วยการต่อสู้หรือแข่งขันกัน เช่น ประลองฝีมือ ประลองกำลัง ประลองความเร็ว. ประลองยุทธ์ ก. ซ้อมรบ.
ประลัย
- น. ความตาย, ความฉิบหาย, ความป่นปี้, ความย่อยยับไป. {ส. ปฺรลย: ป. ปลย}. ประลัยกัลป์ น. บรรลัยกัลป์. ประลัยวาต น. ชื่อศรที่แผลงให้เกิดลม: ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือข้างหนึ่งจีบหงาย งอข้อศอกหักข้อมือเข้าหาแง่ศีรษะ มืออีกข้างหนึ่งตั้งวง แขนตึงระดับไหล่ เอียงศีรษะข้างเดียวกับมือที่จีบ.
ประลาต
- [ปฺระลาด] ก. หนีไป. {ป., ส. ปลาต}.