ความหมาย

• 
  

  [-บูน] ก. แต่ง, ประดับ. ว. งาม. {แผลงมาจาก กบูร}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระปมกระปำ, กระปมกระ - ว. ปุ่มป่ำ, ปมเปา, ตะปุ่มตะป่ำ, เป็นปมเป็นก้อน.

• กระปรอก ๑, กระปอก ๑ - น. ชื่อไต้ชนิดหนึ่งห่อด้วยใบพลวงหลายชั้น ลูกยาวใหญ่เหมือนไต้หางแต่ไม่มีหาง ชาวทะเลและชาวชนบทชอบใช้สำหรับหาหอย กุ้ง ปลา เพราะดวงไฟใหญ่ไม่ใคร่ดับ.

• กระปรอก ๒, กระปอก ๒ - น. นุ่น. {เทียบ ม. กระป๊อก ว่า ต้นนุ่น}.

• กระปรอก ๓ - {ถิ่น–ตะวันออก, ปักษ์ใต้} น. ชื่อเรียกเฟินอิงอาศัยหลายชนิดในสกุล Drynaria และ Platycerium วงศ์ Polypodiaceae.

• กระปรอกว่าว - ดู กระแตไต่ไม้ ๒.