กลับ
คำว่า
ปรอย, ปรอย ๆ ๑
ความหมาย
[ปฺรอย] ว. ที่แสดงอาการเศร้า {ใช้แก่ตา} เช่น ทำตาปรอย.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ประ- ๑
- [ปฺระ-] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้นเช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง: คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็นบรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.
ประ ๒
- [ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า. ประคารม ก. ตีฝีปากกัน.
ประ ๓
- [ปฺระ] ก. ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง. ประแป้ง ก. แตะหน้าหรือตัวให้เป็นจุด ๆ ด้วยแป้งนวลผสมนํ้า. ประโปรย [-โปฺรย] ก. ทำน้ำให้กระจายเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ประโปรยน้ำจากพระสุหร่าย. ประพรม [-พฺรม] ก. ประโปรยด้วยสิ่งที่มีลักษณะเป็นน้ำ เช่น ประพรมน้ำมนต์ เอาน้ำอบประพรมอัฐิ. ประวิสรรชนีย์ [-วิสันชะนี] ก. ใส่เครื่องหมายวิสรรชนีย์.
ประ ๔
- [ปฺระ] {ถิ่น–ปักษ์ใต้, มลายู} น. ลูกกระ. {ดู กระ ๒}.
ประ ๕
- [ปฺระ] ดู กระ ๓.